459 views
پیشینه تحقیق مشترکات موسیقیایی (وزن، قافیه و ردیف) در غزلیات سعدی و کمال خجندی دارای ۹۴ صفحه می باشد فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.
فصل اول: مقدمه ۴
مقدمه ۴
۱-۱- نگاهی گذرا به سیر غزل ۴
۱-۲- کیفیت غزل کمال خجندی ۵
فصل دوم:گذری بر احوال کمال خجندی ۶
۲-۱-کمالالدین خجندی در تذکرهها و سایر کتب ۷
۲-۱-۱-زمان ولادت شیخ کمال خجندی ۷
۲-۱-۲- خانواده و نزدیکان ۸
۲-۱-۳- دوران زندگانی شیخ کمال خجندی ۸
۲-۱-۴-سال وفات شیخ کمال خجندی ۱۱
۲-۱-۵- شیوهی طریقت کمال خجندی ۱۲
۲-۲-چند ویژگی بارز در شعر کمال ۱۴
۲-۲-۱-چند ویژگی اجتماعی ۱۴
۲-۲-۱-کمال و مکتب رندی و زهدستیزی ۱۴
۲-۲-۱-۲-تمثیل و ضربالمثل در شعر کمال خجندی ۱۶
۲-۲-۱-۳- جایگاه رقیب در شعر کمال ۱۷
۲-۲-۲- دو صنعت مهم در دیوان کمال ۱۹
۲-۲-۲-۱- کمال و صنعت سوال و جواب ۱۹
۲-۲-۲-۲– حرف گرایی و آرایش های واکی در شعر کمال خجندی ۲۰
۲-۳-تأثیرپذیری شعر کمال از دیگر شاعران و تأثیرگذاری شعر او بر شعر آنها ۲۱
۲-۳-۱-کمال و فردوسی ۲۲
۲-۳-۲-کمال و سنایی ۲۲
۲-۳-۳-کمال و انوری ۲۳
۲-۳-۴-کمال و نظامی ۲۳
۲-۳-۵-کمال و مولانا ۲۴
۲-۳-۶-کمال و همام تبریزی ۲۵
۲-۳-۷-کمال و حسن دهلوی ۲۵
۲-۳-۸-کمال و حافظ ۲۶
۲-۳-۹-کمال و شاهنعمتاللّهولی ۲۹
۲-۳-۱۰-کمال و جامی ۳۰
۲-۴-کمال و سعدی و شهر شیراز ۳۱
۲-۵-سخنی چند در مورد سعدی ۳۳
فصل سوم:مشترکات موسیقیایی (وزن، قافیه و ردیف) در غزلیات سعدی و کمال خجندی ۳۴
۳-۱-وزن، قافیه و ردیف مشترک ۳۹
۳-۱-۱-بحر رمل ۳۹
۳-۱-۲- بحر هزج ۵۱
۳-۱-۳-بحر مضارع ۶۰
۳-۱-۴-بحر مجتث ۶۷
۳-۱-۵- بحر رجز ۷۱
۳-۱-۶–بحر خفیف ۷۴
۳-۱-۷–بحر منسرح ۷۶
۳-۲- قافیههای مشترک ۷۷
۳-۳-ردیفهای مشترک ۸۵
نتیجه گیری ۸۸
منابع و مِأخذ ۹۰
– معدنکن، معصوصه. (۱۳۷۶). «ویژگیهای ممتاز شعرکمال خجندی». نامهی فرهنگستان ش اول سال سوم. تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی
– موحد، ضیاء. (۱۳۸۰). «موسیقی غزل سعدی» سعدیشناسی، دفتر دوازدهم، بهکوشش: کورش کمالی سروستانی شیراز: مرکز سعدیشناسی،
– افصحزاده، اعلاخان. (۱۳۷۵). کمال خجندی استاد غزل. دوشنبه: دفتر نشر فرهنگ نیاکان.
– سمرقندی، دولتشاه. (۱۳۷۲)، تذکرهالشعراء، به اهتمام و تصحیح: ادوارد براون. تهران: اساطیر.
– ولک، رنه. (۱۳۷۴). «نظریهی ادبیات »، مترجمان: ضیاء موحد/ پرویز مهاجر. تهران: علمی و فرهنگی.
– همامتبریزی، همامالدینعلاء. (۱۳۵۱). دیوان همام تبریزی، به کوشش: رشید عیوضی. تبریز: انتشارات موسسهی تاریخ و فرهنگ ایران.
– حسینی، سید محمد. (۱۳۷۷). «تلمیح و ایهام در شعر کمال خجندی » زبان و ادب.، تهران:
-شمیسا، سیروس. (۱۳۸۷). بیان و معانی، چاپ سوم. تهران: میترا.
– _________. (۱۳۸۲). سبکشناسی شعر، تهران: فردوس.
– _________. (۱۳۸۶)، سیرغزل در شعر فارسی. تهران: نشر علم.
– صدرینیا، باقر.(۱۳۸۷). «سیمای کمال در آینهی تذکرهها». علومانسانی. تهران: دانشگاه تهران.
– صفا، ذبیحاللّه. (۱۳۶۹). تاریخ ادبیات در ایران (از اوایل قرن هفتم تا پایان قرن هشتم هجری) چاپ ششم، ج۳، بخش دوم. تهران: فردوس.
– مولانا، جلالالدین محمد بلخی. (۱۳۷۰). دیوان شمس تبریزی. مقدمه و شرح حال: جلالالدین همایی، بدیع الزمان فروزانفر. چاپ چهارم. تهران: جاویدان .
یکی از مهمترین قالبهای شعری در طول دورههای پرمایهی ادب فارسی برای بیان مفاهیم غنایی و عرفانی قالب شعری غزل است.«غزل فارسی در اوایل سدهی چهارم هجری شکل گرفت؛ در ابتدا ساده و در وصف موضوعی تغزلی بود در قرن ششم دستخوش تطور شد این دورهی رونق غزل و تبدیل آن به مهمترین سیاق شعر غنایی بود.» (عبادیان، ۱۳۷۲: ۷۷) با روی کار آمدن سلجوقیان در دههی سوم قرن پنجم و سقوط غزنویان، کم کم از رونق قصیده کاسته شد.«بیتوجهی شاهان سلجوقی در اوایل کار به شاعران (نسبت به دورهی غزنوی) باعث شد که شاعران کم و بیش هم به غزل توجه کنند یعنی به جای مدح ممدوح به مدح معشوق و به جای توصیف طبیعت به بیان عواطف و احساسات خود بپردازند.»(شمیسا،۱۳۸۲: ۲۱۰) غزل فارسی در قرن ششم و با ظهور سنایی غزنوی شکل و مسیر مستقلی پیدا کرد. سنایی نخستین شاعری بود، که سرودن غزل را بهصورت جدّی آغاز کرد از اینرو غزلهای او در سیر تحول غزل فارسی نقشی پررنگ و بنیادین دارند و شاعران بزرگی چون عطّار و مولانا از پیروان شیوهی غزلسرایی او هستند.
همانگونه که گفتیم سنایی نخستین کسی است، که در قرن ششم سرایش غزل را بهطور جدّی آغاز کرد غزلهای او دو مسیر در سیر تکامل غزل ایجاد کرد که هر کدام سیر جداگانهای داشتند و بعد از او در قرن هفتم و هشتم به کمال رسیدند.
غزلیّات او کلاً دو نوع است یک دسته همان رنگ و بوی تغزل را دارد و همان است که بعداً در سیر تکاملی از طریق اشعار انوری و جمال و کمال و در سعدی به اوج خود میرسد و دستهی دیگر اشعاری است اخلاقی یا به اصطلاح عارفانه که بعد در سیر تکاملی خود از طریق اشعار خاقانی و نظامی و عطّار در مولوی به اوج میرسد. (شمیسا، ۱۳۸۲: ۲۱۱)
سیر تکاملی غزل عاشقانه با ظهور شاعر شیرین سخن و بلندآوازه- سعدی شیرازی -به اوج کمال خود رسید. در غزلهای او عشق و دلدادگی به بهترین نحو نموده شده است و در آن دریایی از احساسات پاک و عشق ناب و ستایش زیبایی موج میزند، دریایی که از روحی لطیف، حساس و عاشق سرچشمه میگیرد. هرچه هست عشق و ستایش جمال است. سخنانش را سهل و ممتنع گفتهاند چرا که در عین سادگی تقلیدناپذیرند. غزل سعدی نمونهی تمام عیار غزل فارسی است.
غزل سعدی کیفیتهای هنری اصیل و زندهای دارد که سیر غزل در طی دویست و اندی سال بدان دست یافته بود. این غزل خاص ترکیب سادگی و روانی و یکدستی با پختگی و غنای اندیشه است؛ احساس و عشقی که در آن توصیف میشود احساس و عشقی است که با تار و پود خصیصههای نوع انسان آمیخته شده است. زیبایی توصیف شده در غزل سعدی، زیبایی آرمانی است که خصوصیت انسانی فراگیر دارد؛ این عشق و زیبایی مبشر دوستی و آرمانخواهی انسان اجتماعی و در عین حال فردیّت یافتهی ایرانی است. (عبادیان، ۱۳۷۲: ۸۱- ۸۲)
سعدی مدرسهی بزرگی در غزلسرایی فارسی بنیان نهاد که شاعران زیادی پس از وی شاگردان این مدرسه شدند. شاعرانی چون: مجد همگر، همام تبریزی، امیرخسرو دهلوی، خواجوی کرمانی، کمالالدین خجندی و….از شاگردان این مدرسه به شمار میآیند. در میان این شاعران کمالالدین مسعود خجندی -شاعر و عارف بزرگ قرن هشتم- هنوز آنگونه که شایسته است شناخته نشده است. گویی با وجود خورشیدهای تابانی چون حافظ و سعدی منجمان آسمان شعر و ادب فارسی از شناخت ستارگان درخشانی همچون کمال در آسمان شعر و ادب قرنهای هفتم و هشتم که یکی از مهمترین و درخشانترین دورههای شعر و ادب فارسی است، غافل ماندهاند و چهرههای این شاعران بزرگ در پشت ابرهای کمتوجهی پنهان مانده است. این شاعر غزلسرا در غزلهای خود که تعداد آن به هزار غزل میرسد بیش از همه تحت تأثیر سعدی است. «هیچ یک از شعرای گذشته در تکوین هنر غزلسرایی کمال خجندی مانند سعدی مؤثر نبودهاند. غزل کمال از جهات گوناگون با غزل سعدی پیوستگی راست، کارساز و شناختنی دارد.» (مؤید شیرازی ،۱۳۷۵: ۲۶۷)
کمال در دایرهی سیر غزل فارسی از جمله شاعران گروه تلفیق به شمار میآید. غزلهای او آمیزهای از عشق و عرفان است. در غزل او تشبیهات و تصاویر زیبا، استعارههای بدیع، ایهامهای پرجاذبه و تمثیلهای جذابی وجود دارد و در عین حال زبانش ساده است و سادگی غزل سعدی را به یاد میآورد بخصوص که وی بیش از همه تحت تأثیر سعدی است و گاه حتی عین عبارتهای سعدی را در شعر خود به کار میبرد.
کمال دوامدهندهی سبک سهل و ممتنع است. سخنهای شیرین، عبارتهای ریخته، تعبیرهای خلقی، الفاظ زیبا، کلمههای متناسب، تشبیه و استعارههای نادر، تجنیس و مبالغههای دلفریب، ضربالمثل و مقال و تعبیرهای شیرهدار مردمی را چنان ماهرانه به کار میبرد که شعر او را در نهایت نمکین و خوشآهنگ میگرداند. (افصح زاده، ۱۳۷۵: ۱۳۱)
افصحزاده همچنین لطف سخن، عمق معنی، دقت در مضمون آفرینی و خوشآهنگی را از خصوصیتهای عمدهی شعر کمال برمیشمرد. (همان، ۸۵)
سید محمد حسینی در مقالهای با عنوان «تلمیح و ایهام در شعر کمال خجندی» ضمن اشاره به حجم بالای غزلهای کمال، محتوا و بار هنری این غزلها را در مقایسه با غزلهای سعدی، حافظ و مولانا چندان نغز و گرانبار نمیداند امّا، معتقد است در دیوان کمال غزلهایی یافت میشود، که برخی از ابیات آنها بسیار زیبا و دلانگیز است. (حسینی،۱۳۷۷: ۶۵)
کمال خجندی یکی از شاعران و عارفان بزرگ سدهی هشتم هجری است که در مورد زندگانی و اوضاع و احوال او اطلاعات چندانی در دسترس نیست. اطلاعاتی که تذکرهها در مورد این شاعر به دست میدهند، نیز بسیار اندک و ناقص و متناقض است. در این فصل سعی بر آن است که به بررسی اوضاع و احوال این شاعر پرداخته شود. برای این امر ابتدا سخنان جامی در نفحاتالانس که نزدیکترین فرد به زمانهی زندگی کمال بوده را بیان میکنیم سپس باتوجه به دیگر تذکرهها و کتب به بیان مطالبی که در مورد زندگانی کمال، اطلاع تازهای علاوه بر سخن جامی بهدست میدهد، میپردازیم.
تمامی فایل های پیشینه تحقیق و پرسشنامه و مقالات مربوطه به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد. جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ را پرداخت نمایید.
ارسال نظر