پیشینه تحقیق نانو کامپوزیت های پایه پلیمری و کاربرد های آن در علوم پزشکی  و پلی اتیلن گلایکول و هیدروکسی اوره و موارد استفاده آن دارای ۴۵ صفحه می باشد فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد  word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود  آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.

فهرست مطالب

۱-۱ تاریخچه نانو فناوری    ۶
۱-۲ مشاهیر در حیطه توسعه فناوری نانو    ۷
۱-۳ تعاریف نانوفناوری    ۸
۱-۴ اصطلاحات نانوفناوری    ۹
۱-۶ روش های تعیین مشخصات مواد براساس نحوه عملکرد    ۱۱
۱-۷ درخت نانوفناوری    ۱۲
۱-۷-۱ رویکرد بالا به پایین    ۱۲
۱-۷-۲ رویکرد پایین به بالا    ۱۳
۱-۷-۲-۱ خودآرایی در محلول:    ۱۳
۱-۷-۲-۲ سل- ژل و روش های دیگر رسوب دهی فاز محلول:    ۱۳
۱-۸ واکنش بین نانو ساختارها و سیستم های زیستی    ۱۴
۱-۹ نانو کامپوزیت    ۱۴
۱-۹-۱ طبقه بندی نانوکامپوزیت ها    ۱۵
۱-۹-۲ نانوکامپوزیت های پایه پلیمری    ۱۵
۱-۱۰ پلی اتیلن گلایکول    ۱۷
۱-۱۰-۱ استفاده های زیستی    ۱۷
۱-۱۰-۲ مصارف شیمیای    ۱۸
۱-۱۱ هیدروکسی اوره    ۱۸
۱-۱۱-۱ مکانیزم اثر    ۱۹
۱-۱۱-۲ موارد استفاده    ۱۹
۱-۱۱-۴ روش سنتز    ۱۹
۱-۱۲ باکتری ها و ویژگی  های عمومی    ۲۰
۱-۱۲-۱ اشکال باکتری ها    ۲۰
۱-۱۳ اشریشیا کلی    ۲۱
۱-۱۳-۱ تاریخچه    ۲۱
۱-۱۳-۲ زیست شناسی و بیو شیمی    ۲۲
۱-۱۳-۳ تشخیص آزمایشگاهی    ۲۲
۱-۱۴ استافیلوکوک اورئوس    ۲۳
۱-۱۴-۱ میکروب شناسی    ۲۴
۱-۱۴-۲  نقش در بیماری    ۲۴
۱-۱۵ کاربرد های نانوکامپوزیت ها در علوم پزشکی    ۲۵
۲-مروری بر تحقیقات گذشته    ۳۱
۲-۱  نانو ذرات TiO2    ۳۱
۲-۲ نانو ذرات  Tio2-PEG    ۳۱
۲-۳  نانو کامپوزیت های TiO2    ۳۳
منابع و مأخذ    ۴۲

منابع

Richard Liang, (2012), The Anticancer Potential of Titanium Dioxide COSMOS, Cluster 8.

French, Alister C.; Thompson, Amber L.; Davis, Benjamin G. (2009). “High Purity Discrete PEG Oligomer Crystals Allow Structural Insight”. Angewandte Chemie International Edition 48 (7): 1248–۱۲۵۲٫ doi:1002/anie.200804623. PMID19142918.

Sharma VK, Dutta B, Ramam M (2004). “Hydroxyurea as an alternative therapy for psoriasis”. Indian J Dermatol Venereol Leprol 70 (1): 13–۷٫ PMID17642550.

J. Rossi (2006). “RNAi therapeutics: SNALPing siRNAs in vivo”. Gene Therapy 13 (7): 583–۵۸۴٫ doi:10.1038/sj.gt.3302661. PMID17526070.

Lo´pez a,b, S. Recillas a,b, P. Guevara b, J. Sotelo b, M. Alvarez a,b, J.A. Odriozola c,* , (2007), Pt.TiO2 brain biocompatible nanoparticles: GBM treatment using the C6 model in Wistar rats q.

Victor O. Sheftel (2000). Indirect Food Additives and Polymers: Migration and Toxicology. CRC. pp. ۱۱۱۴–۱۱۱۶٫

Testino, A., Bellobono, I.R., Buscaglia, V., Canevali, C., D’Arienzo, M., Polizzi, S., Scotti, R. and Morazzoni, F. (2007), ‘‘Optimizing the photocatalytic properties of hydrothermal TiO2 by the control of phase composition and particle morphology, a systematic approach’’, J. Am. Chem. Soc., 129, pp. 3564–۳۵۷۵٫

Chan, J., Ying, T., Guang, Y.F., Lin, L.X., Kai, T., Fang, Z.Y., Ting, Y.X., Xing, L.F. and Ji, Y.Y. (2011), ‘‘In vitro toxicity evaluation of 25 nm anatase TiO2 nanoparticles in immortalized keratinocyte cells’’, Bio. Trace Elem. Res., 144(1–۳), pp. 183–۱۹۶٫

Cokic VP, Smith RD, Beleslin-Cokic BB, et al. (2003). “Hydroxyurea induces fetal hemoglobin by the nitric oxide-dependent activation of soluble guanylyl cyclase”. J Clin Invest 111 (2): 231–۹٫ doi:1172/JCI16672. PMC151872. PMID ۱۲۵۳۱۸۷۹٫

Thomas W. Geisbert; Lee, Amy CH; Robbins, Marjorie; Geisbert, Joan B; Honko, Anna N; Sood, Vandana; Johnson, Joshua C; De Jong, Susan et al. (2010-05-29). “Postexposure protection of non-human primates against a lethal Ebola virus challenge with RNA interference: a proof-of-concept study”. The Lancet 375 (9729): 1896–۹۰۵٫ doi:1016/S0140-6736(10)60357-1. PMID20511019.  |displayauthors= suggested (help) (free with registration).

Tyner, K.M., Wokovich, A.M., Godar, D.E., Doub, W.H. and Sadrieh, N. (2011), ‘‘The state of nano-sized titanium dioxide (TiO2) may affect sunscreen performance’’, Int. J. Cosmetic Sci., 33(3), pp. 234–۲۴۴٫

Veronese, F. and Pasut, M.G. (2009), ‘‘PEG conjugates in clinical development or use as anticancer agents: an overview’’, Adv. Drug Delivery Rev., 61, pp. 1177–۱۱۸۸٫

۱-۱ تاریخچه نانو فناوری

در یونان باستان، مردم و به خصوص دانشمندان بر این باور بودند که مواد را می توان آنقدر به اجزای کوچک تقسیم کرد تا به ذراتی خورد نشدنی رسید که بنیان مواد را تشکیل می دهند. شاید بتوان دموکریتوس[۱] فیلسوف یونانی را پدر فناوری و علوم نانو دانست، چرا که وی در حدود ۴۰۰ سال قبل از میلاد مسیح نخستین بار واژه اتم را که در زبان یونانی به معنی تقسیم ناپذیر است برای توصیف ذرات سازنده مواد به کار برد.

نقطه شروع و توسعه اولیه نانوفناوری، به طور دقیق مشخص نیست. شاید بتوان گفت که اولین نانوفناوران شیشه گران قرون وسطایی بوده اند که از قالب های کوره های قرون وسطایی (medieval forges) برای شکل دادن شیشه هایشان استفاده می کرده اند. البته این شیشه گران نمی دانستند که چرا با اضافه کردن طلا به شیشه رنگ آن تغییر می کند. در آن زمان برای ساخت شیشه های کلیساهای قرون وسطایی از ذرات نانو متری طلا استفاده می شد و شیشه های رنگی بسیار جذابی بدست می آمد. رنگ بوجود آمده در این شیشه ها بر پایه این حقیقت استوار است که مواد با ابعاد نانو دارای همان خواص مواد با ابعاد میکرو نیستند. در واقع یافتن مثال هایی برای استفاده از نانو ذرات فلزی چندان سخت نیست. رنگ دانه های تزیینی جام مشهور لیکوگوس در روم باستان (قرن چهارم بعد از میلاد) نمونه ای از آنهاست. در سال ۱۹۵۹ ریچارد فینمن مقاله ای درباره ی قابلیت های فناوری نانو در آینده منتشر ساخت. با وجود موقعیت هایی که توسط بسیاری تا آن زمان کسب شده بود، ریچارد فانیمن را پایه گذار این علم می شناسند.

فینمن که بعدها جایزه نوبل رادر فیزیک دریافت کرد در آن سال در مهمانی شامی که توسط انجمن فیزیک آمریکا برگزار شده بود، سخنرانی کرد و ایده فناوری نانو را برای عموم مردم آشکار ساخت. عنوان سخنرانی وی «فضای زیادی در سطوح پایین وجود دارد» بود. سخنرانی وی شامل این مطلب بود که می توان تمام دایره المعارف بریتانیا را روی یک سنجاق نگارش کرد؛ یعنی ابعاد آن به اندازه ۱:۲۵۰۰ ابعاد واقعی اش کوچک می شود. او همچنین در آن سخنرانی توسعه بیشتر فناوری نانو را پیش بینی کرد.

۱-۲ مشاهیر در حیطه توسعه فناوری نانو

۱- ریچارد پی. فینمن[۲]: فیزیکدان آمریکایی و استاد فیزیک انستیو کالتک در سال ۱۹۵۹ مقاله ای درباره قابلیت های نانوفناوری در آینده منتشر ساخت. با وجود موقعیت هایی که توسط بسیاری تا آن زمان وجود داشت، فینمن را پایه گذار این علم می شناسند. فینمن در سال ۱۹۶۵ جایزه نوبل را در فیزیک دریافت کرد.

۲- ریچارد ارت اسمارلی[۳]: استاد شیمی دانشگاه رایس، در هوستون ایالت تگزاس ایالات متحده؛ وی به همراه ۲ تن از همکارانش به نام های رابرت کورل استاد شیمی دانشگاه رایس و هارولد کروتو استاد دانشگاه ساسکس، موفق به کسب جایزه نوبل شیمی در سال ۱۹۹۶ برای کشف فولرن شدند. وی هم اکنون روی نانولوله های کربنی مشغول کار است و به عنوان صاحب نظر در زمینه نانوتکنولوژی مولکولی مطرح است.

۳- رابرت ای فریتاس[۴]: مدیر تحقیقات موسسه ساخت مولکولی. وی در رشته های فیزیک، روان شناسی و حقوق تحصیل کرده است و بیش از ۱۵۰ مقاله فنی و عمومی با موضوعات مختلف علمی، مهندسی و حقوقی نوشته است.

یکی از کتاب هایش که تحت عنوان نانوپزشکی منتشر شده درباره قابلیت های نانوفناوری مولکولی و نانوروبات های پزشکی در کاربردهای پزشکی و دارویی است.

۴- رالف سی. مرکل[۵]: یکی از پیشگامان در عرصه طراحی و بازگشایی کلیدهای رمز نویس عمومی است. با این حال الان می توان وی را محقق و سخنرانی در عرصه ی فناوری نانو و علم کریونیک (Cryonics) بر شمرد. وی جز محققان و طرفداران بنیادی است که افراد بیمار لاعلاج را برای درمان در زمان مناسب، منجمد می کند. او معتقد است نانوفناوری پتانسیل بسیار زیادی برای درمان بیماری های صعب العلاج دارد. از این رو فعالیت های خود را در زمینه کاربردهای این فناوری در پزشکی متمرکز کرده است.

۵- کی اریک درکسلر[۶]: دانشمند و نویسنده مشهوری است که نسبت به سایر دانشمندان علوم و فناوری نانو، فعالیت های موثر بیشتری در جهات افزایش سطح آکاهی و دانش عمومی در این زمینه انجام داده است. او که هم اکنون رئیس پژوهشگاه معروف نورسایت است، سخن رانی های زیادی در زمینه فناوری نانو انجام داده و سه کتاب مهم نیز در این باره نوشته است.

۱-۳ تعاریف نانوفناوری

نانوفناوری واژه ای است که به تمام فناوری های پیشرفته در عرصه کار با مقیاس نانو اطلاق می شود. معمولا منظور از مقیاس نانو، ابعادی در حدود یک تا صد نانومتر است (۱نانومتر یک میلیاردم متر است) اولین جرقه نانوفناوری (البته در آن زمان هنوز به این نام شناخته نشده بود) در سال ۱۹۵۹ زده شد. در این سال ریچارد فاینمن این نظریه را ارائه کرد که در آینده ای نزدیک ملکول ها و اتم ها را مستقیما دست کاری کنیم.

واژه فناوری نانو اولین بار توسط نوریوتالینگوچی استاد دانشگاه علوم توکیو در سال ۱۹۷۴ به زبان ها جاری شد. او این واژه را برای توصیف ساخت مواد (وسایل) دقیقی که تولرانس ابعادی آن ها در حد نانومتر است، به کار برده در سال ۱۹۸۶ این واژه توسط اریک درکسلر در کتابی به نام موتور آفرینش: آغاز دوران نانوفناوری بازآفرینی و تعریف مجدد شد.

[۱] – Democritus

[۲] – Richrd P.Feynman

[۳] – Richard Errett Smarlley

[۴] – Robert A. Frietas

[۵] – Ralph C.Merkl

[۶] – K.Eric Drexler

تمامی فایل های پیشینه تحقیق و پرسشنامه و مقالات مربوطه به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد. جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ  را پرداخت نمایید.