پیشینه تحقیق برنامه ریزی و انواع آن و ویژگی های برنامه ریزی راهبردی و مدل های آن دارای ۴۰ صفحه می باشد فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد  word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود  آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.

فهرست مطالب

برنامه ریزی    ۴
ویژگی های برنامه ریزی راهبردی    ۵
انواع برنامه ریزی به لحاظ رویکرد زمانی    ۸
انواع برنامه ریزی به لحاظ هدف    ۸
وجوه تمایز برنامه ریزی راهبردی و برنامه ریزی بلند مدت    ۹
وجوه تمایز برنامه ریزی استراتژیک و برنامه ریزی جامع    ۱۰
وجوه تمایز برنامه ریزی استراتژیک و برنامه ریزی عملیاتی    ۱۱
مزایای برنامه ریزی استراتژیک    ۱۳
محدودیت های برنامه ریزی استراتژیک    ۱۴
مشکلات برنامه ریزی راهبردی  در ایران    ۱۵
مهارت های مورد نیاز برای انجام برنامه ریزی راهبردی    ۱۶
مولفه های کلیدی برنامه ریزی راهبردی    ۱۷
تجزیه و تحلیل راهبردی و طراحی راهبردها (SWOT)    ۱۸
مدل های برنامه ریزی راهبردی    ۲۲
مدل برنامه ریزی استراتژیک پایه ای:    ۲۲
مدل برنامه ریزی هدف مدار یا موضوع مدار    ۲۳
مدل هماهنگی     ۲۴
مدل برنامه ریزی استراتژیک استونر    ۲۵
مدل برنامه ریزی استراتژیک بایراس    ۲۷
مدل برنامه ریزی استراتژیک سازمان جهانی بهداشت:    ۲۸
مدل برنامه ریزی استراتژیک دانشگاه کالیفرنیا    ۳۰
مدل برنامه ریزی استراتژیسک دانشگاه ویسکانس مادیسون    ۳۲
مروری بر مطالعات گذشته    ۳۳
مروری بر مطالعات انجام شده در داخل کشور    ۳۳
مروری بر مطالعات انجام شده در خارج از کشور    ۳۵
منابع    ۳۷

منابع

مرادی م، برنامه ریزی استراتژیک و کاربرد آن. شرکت پردازش و برنامه ریزی شهری (شهرداری تهران)۱۳۸۵٫

برایسون جان ام. برنامه ریزی استراتژیک برای سازمان های دولتی و غیر انتفاعی.ترجمه منوریان ع.مرکز آموزش مدیریت دولتی چاپ اول ۱۳۸۲

بیلو و همکاران.راهنمای اجرای برنامه استراتژیک، ترجمه منصور شریفی کلویی.تهران،چاپ اول ۱۳۷۶

آقایی فیشانی ت. بررسی عوامل موثر بر برنامه استراتژیک صنایع تهویه مطبوع. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران ۱۳۷۰

آصف زاده س، حسینی م. نگاهی به برنامه راهبردی دانشگاه علوم پزشکی قزوین در سال ۱۳۸۶٫ مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی قزوین، سال دوازدهم، شماره ۳، پاییز ۱۳۸۷

آصف زاده س، حسینی م. برنامه راهبردی دانشگاه علوم پزشکی قزوین .دبیرخانه کمیته راهبری و ارزشیابی برنامه راهبردی دانشگاه، ۱۳۸۷، جلد دوم

آصف زاده س، حسینی م. برنامه راهبردی دانشگاه علوم پزشکی قزوین .دبیرخانه کمیته راهبری و ارزشیابی برنامه راهبردی دانشگاه، ۱۳۸۸، جلد سوم

آصف زاده س، حسینی م. برنامه راهبردی دانشگاه علوم پزشکی قزوین .دبیرخانه کمیته راهبری و ارزشیابی برنامه راهبردی دانشگاه، ۱۳۸۸، جلد چهارم

آصف زاده س، رضاپور ع. برنامه ریزی بهداشت و درمان. دانشگاه علوم پزشکی قزوین و حدیث امروز. چاپ دوم . پاییز ۱۳۸۷٫

ایران نژاد پاریزی م، ساسان گهر پ. سازمان و مدیریت از تئوری تا عمل .موسسه بانکداری ایران،بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران، تهران.پاپ دوم ۱۳۷۳

پیرس و رابینسون. برنامه ریزی و مدیریت استراتژیک. ترجمه خلیلی شورینی س.انتشارات یادواره کتاب. چاپ سوم ۱۳۸۴

زینانلو ع، آصف زاده س، حسینی م. بررسی روند پیشرفت برنامه راهبردی دانشگاه علوم پزشکی قزوین در سال ۱۳۸۷٫ مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی قزوین، سال سیزدهم، شماره ۴، زمستان ۱۳۸۸

مهی پاک م. بررسی امکان برنامه استراتژیک در سازمان بهزیستی کشور از دیدگاه مدیران سطوح مختلف سازمان. پایان نامه کارشناسی ارشد مدیریت خدمات بهداشتی درمانی. واحد علوم تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی

میرزا امینی م. برنامه ریزی و مدیریت استراتژیک . دانشگاه شیف ۱۳۸۶

وفایی زاده م. بررسی عوامل موثر بر برنامه ریزی استراتژیک در صنایع دریایی ایران. پایان نامه کارشناسی ارشد مدیریت صنعتی، دانشگاه تهران ۱۳۷۱

 برنامه ریزی

برنامه‌ریزی فرایندی است با مراحل مشخص و به هم پیوسته که خروجی منسجمی در قالب سیستمی هماهنگ از تصمیمات تولید می نماید. درحقیقت برنامه که بیانی روشن، مستند و مشروح از مقاصد و تصمیمات است خروجی فرایند برنامه‌ریزی می باشد اما برنامه ریزی خود فرایندی پیوسته است که پیش از اتخاذ هر تصمیمی آغاز شده و پس از اجرای آن تصمیم ادامه می یابد. از جنبه ماهیت، برنامه‌ریزی دارای انواع برنامه‌ریزی فیزیکی ، سازمانی، فرایند، مالی، وظیفه‌ای و عمومی است. از جنبه افق زمانی، برنامه‌ریزی را می‌توان در قالب برنامه‌ریزی کوتاه‌مدت ، برنامه‌ریزی میان مدت و برنامه‌ریزی بلندمدت دسته‌بندی کرد.
بیشتر برنامه‌ریزی‌ها بر اساس دیدگاه عقلایی، دارای شکل آرمان‌ها و اهداف- طرح‌ها و اقدامات- منابع موردنیاز هستند. در این مدل‌ها ابتدا آرمان‌ها و اهداف سازمانها تبیین شده، سپس طرح‌ها و اقدامات لازم تعیین و در نهایت منابع موردنیاز برای انجام پروژه برآورد می‌گردند ( مرادی، ۱۳۸۵).

در این میان تغییر در شرایط محیط، سیاست‌ها، نگرش‌ها، دیدگاه‌ها، ساختارها و نظام ها عواملی هستند که بر آرمان‌ها و اهداف برنامه‌ریزی تأثیر گذاشته و نهایتا باعث تغییر برنامه می‌گردند. برنامه‌ریزی ظرفیت و توانایی مقابله با چنین تغییراتی را نداشته باشد منجر به شکستخواهد شد. بنابراین تفکر اینکه در برنامه‌ریزی باید بتوان با تغییرات، جهت حرکت سازمان را تغییر داد و جهت و رفتار جدیدی را در پیش گرفت رشد یافت و همین نگرش زمینه‌ساز ابداع برنامه‌ریزی استراتژیک گردید. بر خلاف برنامه‌ریزی سنتی که در آن آرمان‌ها و اهداف تعیین می‌شوند در برنامه ریزی استراتژیک، هدف تبیین و تدوین استراتژی است. البته بسته به نوع، تنوع و ماهیت تغییرات موجود در محیط می‌توان ترکیبی از برنامه‌ریزی سنتی و برنامه‌ریزی استراتژیک را به کار برد. برنامه ریزی استراتژیک در بخش دولتی، تاریخچه طولانی دارد. واژه استراتژی از کلمه یونانی (STRATEGO) مرکب از (STRATOS) به معنای ارتش و (EGO) به معنای رهبر گرفته شده است. باوجود این، برنامه ریزی راهبردی اساسا در بخش خصوصی توسعه یافته است و با اینکه که رویکردهای آن در بخش خصوصی تدوین شده اند می توانند به سازمان دهی دولتی، غیرانتفاعی و همچنین جوامع و دیگر نهادها کمک کنند. برنامه ریزی استرتژیک را می توان تلاشی منظم و سازمان یافته برای اتخاذ تصمیم و مبادرت به اقدامات بنیادین تعریف کرد که به موجب آنها، این که یک سازمان چیست، چه می کند، و چه اموری را انجام می دهد، مشخص خواهد شد. (Cater، ۲۰۰۲). همچنین برنامه ریزی راهبردی فرایندی است در جهت تجهیز منابع سازمان و وحدت بخشیدن به تلاش های آن برای نیل به اهداف و رسالت بلند مدت با توجه به امکانات و محدودیت های درونی و بیرونی. در تعریفی دیگر برنامه ریزی استراتژیک به معنای فرایند بررسی موقعیت فعلی و مسیر آینده سازمان با جامعه، تنظیم اهداف، تدوین یک استراتژی برای تحقق آن اهداف و اندازه گیری نتایج است و تعریف دیگر که برنامه ریزی استراتژیک را برنامه ریزی در مورد هدف های بلند مدت سازمان و انتخاب فعالیت لازم برای تحقق آنها بیان می دارد (Gordon، ۲۰۰۰).

ویژگی های برنامه ریزی راهبردی

«راسل اکف» در مورد برنامه ریزی سه ویژگی را برمی شمرد:

برنامه ریزی چیزی است که ما پیش از هر کاری انجام می دهیم، یعنی تصمیم گیری مبتنی بر پیش بینی است.

برنامه ریزی هنگامی لازم است که موقعیتی که ما میل داریم در آینده به آن دست یابیم، متضمن مجموعه ای از تصمیماتی باشد که متکی به یکدیگرند، یعنی با یک نظام تصمیم گیری مواجهیم.

برنامه ریزی، فرایندی است که در جهت ایجاد یک یا چند موقعیت آتی سوق داده می شود که دلخواهانه هستند و به نظر می رسد اتفاق نمی افتند مگر کاری صورت گیرد.

با توجه به موارد ذکر شده که در خصوص برنامه ریزی راهبردی نیز صدق می کند برخی ویژگی را می توان به طور خاص برای برنامه راهبردی برشمرد که به شرح زیر می باشند:

منعکس کننده ارزش های حاکم بر جامعه

توجه به سوال اصلی و اساسی سازمان

تعیین چارچوبی برای برنامه ریزی و تصمیم گیری مدیریت

دید دراز مدت و توجه به افق های دورتر سازمان

ایجاد پیوستگی و انسجام در عملیات و اقدام های سازمان در دوره های زمانی طولانی

فراگیری برنامه ریزی عملیاتی سازمان و جهت بخشی به آنان

به طور کلی برای طرح یک برنامه راهبردی می توان سه گام اساسی را در نظر گرفت و بر اساس آن طرح مورد نظر را پیاده کرد، این سه گام عبارتند از:

گام اول: جایگاه خود را به عنوان یک سازمان مشخص کنیم (کجا هستیم؟).

گام دوم: در آینده در نظر داریم چه موضعی داشته باشیم (به کجا می رویم؟).

گام سوم: برای رسیدن به هدف یک رویکرد بنا کنیم و آن را به مرحله اجرا درآوریم.

ویژگی های گام اول: در این مرحله ۵ تا ۱۰ درصد وقت، صرف برنامه ریزی می شود. به عبارتی در این گام، برنامه ریزی نقش عمده ای ندارد فقط جایگاه و وضعیت کنونی سازمان تعیین می شود و در حقیقت مشخص می گردد که در ابتدای کار کجا هستیم.

ویژگی های گام دوم: برنامه ریزی در این گام نقش مهمی را ایفا می کند و برنامه ریزی ۴۰ تا ۶۰ درصد وقت گروه را به خود اختصاص می دهد. کیفیت تصمیمات این گام بر کامیابی برنامه ریزی استراتژیک تاثیر به سزایی دارد.

ویژگی های گام سوم: در این مرحله نیز ۴۰ تا ۶۰ درصد وقت گروه صرف برنامه ریزی می شود. در خلال این گام گروه استراتژی ها را برای تحقق چشم انداز تدوین می کند. در طول اجرای گام سوم، گروه طراحی تاکتیکی را آغاز می کند که به تحقق طرح استراتژیک کمک خواهد کرد ( بیلو،۱۳۷۶).

به طور کلی برنامه ریزی راهبردی را کوششی نظام یافته برای اجرای استراتژی های اصلی سازمان و به کارگیری آن برای تحقق مقاصد سازمان می دانند. چراکه اهداف سازمان را با توجه به رسالت آن تعیین و از طریق مطالعات محیطی، فرصت ها و تهدیدها، نقاط قوت و ضعف سازمان را شناسایی می کند تا از این طریق هدف های واقع بینانه تری را تدوین نموده و به اجرا درآورد. لذا به کارگیری برنامه ریزی استراتژیک توسط مدیران می تواند در دراز مدت ثمرات مثبتی برای سازمان ها به بار آورد چون برنامه ریزی راهبردی عوامل اساسی خطر آفرین محیطی را تحلیل کرده و راه حل هایی که با احتمال بیشتر برای رسیدن به هدف مناسب تر است ارائه می دهد. به عبارتی، برنامه ریزی راهبردی فرایند تعیین اهداف سازمان و اتخاذ تصمیم درباره طرح های جامع عملیاتی و اجرایی برای تحقق آن ها است (میرزا امینی ۱۳۸۶).

ولی متاسفانه علیرغم اهمیت این نوع برنامه ریزی ، هنوز در بسیاری از سازمان ها تاثیر حیاتی آن در رسیدن به اهداف سازمان به خوبی درک نشده و حتی گاهی مدیران آن را یک امر تجملی و پرهزینه می دانند. به عقیده اندیشمندان برنامه ریزی راهبردی بیانگر قدرت خلاقیت مدیران و ساختن آینده است و مدیران از طریق آن به آینده سازی می پردازند.

در این میان نگرش و درک مدیران در خصوص برنامه راهبردی تنها عامل تعیین کننده نیست و اجرای اثربخش هر برنامه راهبردی، همراهی سایر بخش ها و توسعه منابع انسانی را می طلبد که خود به عنوان یک تحول در بهبود و توسعه سازمان قلمداد می شود ( Greenly، ۲۰۰۴ ).

تمامی فایل های پیشینه تحقیق و پرسشنامه و مقالات مربوطه به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد. جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ  را پرداخت نمایید.