پیشینه تحقیق شعر و نقد ادبی در ادبیات فارسی و بررسی ویژگی‌های غزل انقلاب اسلامی در شعر علیرضا قزوه دارای ۷۰ صفحه می باشد فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد  word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود  آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.

فهرست مطالب

مقدمه    ۵
فصل اول:نگاهی اجمالی به پیشینه‌ی شعر و نقد ادبی در ادبیات فارسی    ۶
۲- ۱- شعر    ۷
۲- ۱- ۱- شعر در اسلام    ۸
۲- ۱- ۲- نظرقرآن در مورد شعر و شاعری    ۸
۲- ۱- ۳- پیشینه‌ی شعر فارسی    ۹
۲- ۲- نقدادبی    ۱۱
۲- ۲- ۱- تعریف نقد    ۱۱
۲- ۲- ۲- اقسام نقد    ۱۳
۲- ۲- ۲-۱- نقد روان‌شناختی    ۱۴
۲- ۲- ۲-۲- نقد اخلاقی    ۱۴
۲- ۲- ۲-۳- نقد جامعه‌شناختی    ۱۵
۲- ۲- ۲-۴- نقد فنی    ۱۵
فصل دوم:دگردیسی شعر فارسی از عهد مشروطه به بعد    ۱۶
۲- شعر در عهد مشروطه    ۱۶
۳- ۱- نوگرایی و ظهور شعر نو    ۲۱
۳-۲- دگردیسی شعر در حوزه زبان    ۲۴
۳-۳- دگردیسی شعر در حوزه‌ی فرم و ساختار    ۲۶
۳-۴- دگردیسی شعر در صورخیال    ۳۰
۳-۵- دگردیسی شعر در حوزه معنا و محتوا    ۳۱
۳-۶- دگردیسی شعر در حوزه‌ی قالب    ۳۲
۳-۷- شعر و انقلاب اسلامی    ۳۵
۳-۷-۱- تأثیرات پیروزی انقلاب اسلامی بر شعر    ۳۶
۳-۷-۲- وضعیت قالب‌ها در شعر انقلاب اسلامی    ۴۰
فصل سوم:بررسی شاخص‌ها و ویژگی‌های غزل انقلاب اسلامی در شعر علیرضا قزوه    ۴۴
۴-۱- علیرضا قزوه    ۴۵
۴-۱-۱- زندگی نامه    ۴۵
۴-۱-۲- معرفی آثار    ۴۷
۴-۱-۳- بررسی اجمالی شعر قزوه    ۴۸
۴-۱-۴- برجستگی‌های غزل قزوه    ۵۱
۴-۱-۴-۱- ویژگی‌های لفظی    ۵۱
۴-۱-۴-۲- ویژگی‌های معنایی    ۵۸
نتیجه‌گیری    ۶۵
فهرست منابع    ۶۹

 منابع

فرشیدورد، خ. (۱۳۷۶، درباره‌ی ادبیات و نقد ادبی، امیرکبیر، جلد اول، تهران.

قزوه، ع. (۱۳۶۹). از نخلستان تا خیابان، همراه.

قزوه، ع. (۱۳۷۳). شبلی و آتش، محراب اندیشه.

قزوه، ع. (۱۳۸۵). اقطار اندیمشک، لوح زرین، چاپ سوم.

قزوه، ع. (۱۳۸۷) سوره‌ی انگور، تکا، تهران.

شفیعی‌کدکنی، م ر. (۱۳۶۸). موسیقی شعر، آگاه، تهران.

شمیسا، س. (۱۳۷۸). سیر غزل در شعر فارسی، فردوس.

صفا، ذ. (۱۳۷۱). تاریخ ادبیات ایران، تهران، فردوس.

صفارزاده، ط. (۱۳۶۵). سد و بازوان، نوید شیراز.

علی‌پور، م. (۱۳۸۷). ساختار زبان شعر امروز، چاپ سوم، نگار هاتف.

کاظمی، م ک. (۱۳۸۸). کفران، تکا، تهران.

آرین‌پور، ی. (۱۳۷۶). از صبا تا نیما، تهران، انتشارات مرکزی.

بهار، م ت. (۱۳۴۴-۱۳۴۵). دیوان اشعار، ج دو، امیر کبیر، تهران.

مقدمه

برای آفرینش یک اثر ادبی، «زبان» به عنوان ماده‌ی خام به‌کار می‌رود. ادبیات، هنری‌است که از زندگی، طبیعت، فکر و… الهام می‌گیرد و با عنصر خیال تلفیق می‌شود و به صورت شعر پسندیده‌ای یا داستان دل‌انگیزی یا رمان شایسته‌ای در می‌آید.

شاعر، داستان پرداز و رمان‌نویس که اندیشه‌ای متعالی در سر و آرزوی خیال‌انگیزی در دل دارد با صحنه‌سازی و تصویرپردازی تلاش می‌کند اندیشه و احساس هنری خود را به رساترین حالت ممکن به مخاطب انتقال دهد.

شاعر و نویسنده باید علاوه بر داشتن اندیشه‌ای والا، خلاقیت تلفیق اندیشه و هنر، قدرت زبانی و بیانی متعالی، توان بهره‌گیری از فنون هنری و رموز ادبی را داشته باشد تا بتواند احساس و اندیشه‌‌ی خود را در قالب یک اثر ماندگار سامان بخشد و به رشته سخن درآورد که به تعبیری «عوام بفهمند و خواص بپسندند».

تعریف شعر را به شکل‌های گوناگون از لسان صاحب‌نظران شنیده و خوانده‌ایم. «از کشمکش‌هایی‌که از دیرباز تاکنون در میان منتقدان درباره تعریف شعر، جریان دارد می‌توان چنین دریافت که تمامی آنان علیرغم اختلاف نظرهایی که دارند، در وجود سه عنصر«موسیقی»، «تخیل»، «زبان» در شعر به توافق رسیده‌اند. و به ارتباط صمیمانه ذهن و زبان باورمندند.»(علی‌پور، ۱۳۸۷، ص۱۵)

جریان‌های ادبی همواره، تحت تأثیر پدیده‌های اجتماعی شکل گرفته‌اند. انقلاب اسلامی نیز به عنوان بزرگ‌ترین پدیده‌ی اجتماعی معاصر، جریان ادبی خاصی را رقم زده است که براساس میزان آثار، شاخص‌ها و ویژگی‌های بارز آن، به آسانی می‌توان از آن به «ادبیات انقلاب اسلامی» تعبیر کرد. یکی از شایسته‌ترین قالب‌های ادبی این جریان، غزل است. نوشتار حاضر، به بحث و بررسی شاخص‌ها و ویژگی‌های این نوع غزل در آثار علی رضا قزوه پرداخته است، تا بدین وسیله بخشی از روند رشد و حرکت ادبیات منظوم انقلاب اسلامی به تصویر کشیده شود.

غزل انقلاب اسلامی در دو حوزه‌ی صورت و معنا تحولات شایسته‌ای یافته است؛ تطهیر جان مایه، گرایش مردمی، اعتراض‌وارگی، حماسه‌ورزی، پیوند با مذهب و کهن الگوهای آئینی با زبان امروزی از یافته‌های این پژوهش به حساب می‌آید؛ که البته می‌توان نتایج آن را به دیگر شعر های انقلاب، یا دست‌کم، نسل دوم شاعران انقلاب اسلامی تعمیم دهیم.

فصل اول:نگاهی اجمالی به پیشینه‌ی شعر و نقد ادبی در ادبیات فارسی

۲- ۱- شعر

شعر در برابر نثر، یکی از دو قسم کلام است. ارسطو اولین کسی است که بین کلام موزون و خیال‌انگیز با کلامی که تنها وزن داشته باشد تمایز قائل شده و در تعریف، کلام موزون بدون عنصر خیال‌انگیز را از حوزه‌ی شعر خارج دانسته است.

حسن انوری، در فرهنگ خود، شعر را«سخن ادبی که بیان کننده‌ی عواطف و تخیل گوینده است و با عناصری از قبیل وزن، قافیه و تصویر، شناخته می‌شود؛ سخنی زیبا وخوشایند که قابل عمل کردن نیست» می‌داند. (انوری، ۱۳۸۵، ص۱۴۰۹).

بعضی طبق نظر ارسطو، علاوه بر وزن و قافیه، برای شعر خیال‌انگیزی را نیز شرط می‌دانند و کلام موزون و مقفای خالی از خیال‌انگیزی را شعر نمی‌گویند؛ بلکه آن را «نظم» می‌نامند؛ وعده‌ای نیز وزن و قافیه را انکار و شعر را تنها به داشتن عنصر خیال ملزم می‌دانند.

خسرو فرشیدورد، در کتاب«درباره ادبیات و نقد ادبی» می‌گوید:«با توجه به تعریفی که اروپائیان و ایرانیان در گذشته و حال برای شعرکرده‌اند می‌گوئیم: شعر سخنی است دارای موسیقی و تأثیر. بنابراین مهمترین خاصیت شعر تأثیری است که بر آدمیان دارد و موسیقی و زیبایی یکی از عوامل مهم این ثأثیرند و مراد از موسیقی؛ وزن و قافیه و تناسب حروف است. هر چه موسیقی شعر بیشتر باشد شعر عالی‌تر و تأثیرش بیشتر است و هر چه این موسیقی ضعیف‌تر باشد تأثیر شعر کمتر است»(فرشیدورد، ۱۳۷۶، ص۳۱).

شفیعی کدکنی در کتاب «موسیقی شعر» می‌گوید:«شعر گره‌خوردگی عاطفه و وتخیل است که در زبان آهنگین شکل گرفته است.»(کدکنی، ۱۳۶۸، ص۱۱۵).

بر این اساس، عناصر مختلف شعر را می‌توان به ۵ دسته تقسیم کرد:

عاطفه: عنصری که شعر را از سخن آهنگینِ بی‌معنی و مفاهیم غیر شعری متمایز می‌سازد.

تخیل: عنصری که به کشف روابط میان مفاهیم ذهنی و جهان بیرون می‌پردازد؛ که قدرت ذهن شاعر برای ایجاد این رابطه را نشان می‌دهد.

زبان: عنصری فشرده و تصویری است که بیان عاطفه و تخیل شاعر را نشان می‌دهد و با استفاده از خاصیت پیوند الفاظ برای آفریدن ترکیبات بدیع و انعطاف‌پذیری نحوی، اجزاء جمله را جابجا می‌کند.

آهنگ و موسیقی: همان وزن و آهنگی است که هنگام خوانش شعر در گوش خواننده و شنونده احساس می‌شود.

۲- ۱- ۱- شعر در اسلام

ازآن‌جایی که شاعران منتخب در این تحقیق، مذهبی و دارای جهان‌بینی دینی می‌باشند، لازم است به نظر دین و شارع مقدس، در مورد شعر و شاعری اشاره کرد.

دین مبین اسلام برای شعر و شاعر اهمیت فراوانی قائل است و شاعران را در موارد گوناگون می‌ستاید و از ایشان با تعبیر «امراء الکلام» یاد می‌نماید.

۲- ۱- ۲- نظرقرآن در مورد شعر و شاعری

قرآن کریم در سوره‌ی مبارکه‌ی «شعرا»آیه ۲۲۴ ونیز آیات دیگر، شعر را به معنی خاص جاهلی بی‌ارزش دانسته و پیروان آنها را گمراهان قلمداد می‌کند؛ «الشعراءُ یَتبعهم الغاوون».

اما قرآن کریم و نبی مکرم اسلام(ص)و ائمه اطهار (ع) هیچ‌گاه شعررا به معنی اصیل آن رد نکرده‌اند. به طور کلی شعر که بنیان آن تخیل است با قرآن که متکی بر حقایق الهی است در تضاد نیست و هر کدام در جایگاه خود قرار دارند. اما عناصری غیر از خود شعر از منظر اسلام مورد ارزیابی قرار گرفته‌ است که عمدتاً به مضمون شعر برمی‌گردد نه خود شعر و هنر شاعری؛ که در بالا اشاره شده است.

تمامی فایل های پیشینه تحقیق و پرسشنامه و مقالات مربوطه به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد. جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ  را پرداخت نمایید.