683 views
پیشینه تحقیق نظریه های مربوط به مزیت نسبی و تاریخچه برنامه ریزی منطقه ای، آمایش سرزمین در ایران دارای ۴۱ صفحه می باشد فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.
۲-۱ مقدمه ۵
۲-۲ نظریه ها ۶
۲-۲-۱ مزیت نسبی از دیدگاه ریکاردو ۶
۲-۲-۲ مزیت نسبی از دیدگاه ساموئلسون ۶
۲-۲-۳٫ سود خالص اجتماعی و هزینه منفعت اجتماعی ۷
۲-۲-۴ شاخص هزینه منابع داخلی ۹
۲-۲-۵ شاخص لایزنر ۱۲
۲-۲-۶ شاخص تکامل یافته بالاسا ۱۳
۲-۲-۷ شاخص مزیت نسبی آشکارشده متقارن (SRCA) ۱۴
۲-۳ برنامهریزی منطقهای و آمایش سرزمین ۱۵
۲-۳-۱ تاریخچه برنامهریزی در ایران ۱۷
۲-۳-۲ ساختار برنامهریزی منطقهای در ایران ۱۸
۲-۳-۳ جایگاه آمایش در نظام برنامه ریزی کشور ۱۹
۲-۳-۴ مروری بر تاریخچه و سیر تحولات آمایش سرزمین در ایران ۲۲
۲-۳-۴-۱ مطالعههای انجام شده در ایران تا اوایل دهه ۱۳۵۰ ۲۲
۲-۳-۴-۲ مطالعههای ستیران ۲۲
۲-۳-۴-۳ مطالعههای انجام شده طرح پایه آمایش سرزمین اسلامی ایران ۲۴
۲-۳-۵ ضرورت انجام آمایش ۲۵
۲-۳-۶ زمینههای قانونی مطالعههای آمایش ۲۷
۲-۳-۷ آمایش سرزمین و توازن منطقهای ۲۸
۲-۳-۸ برنامه آمایش سرزمین و ارتباط آن با دیگر برنامهها ۳۰
۲-۳-۹ تنگناهای برنامهریزی آمایش سرزمین ۳۲
۲-۴ آمایش سرزمین و مزیت نسبی ۳۳
۲-۵ مروری بر مطالعههای تجربی ۳۴
۲-۵-۱ مطالعههای انجام شده در سایر کشورها ۳۴
۲-۵-۲٫ مطالعههای انجام شده در ایران ۳۵
منابع و مأخذ ۳۸
– وردی نژاد، فریدون و کریمی آشتیانی، حسین (۱۳۸۷ )، شناخت محیط زیست و آمایش سرزمین، انتشارات مدیریت شهری، تهران.
– جعفری صمیمی، احمد و حسینی، سید محسن، (۱۳۸۵)، بررسی مزیت نسبی ارزش افزوده گسترش حمل و نقل زمینی (جاده ای و ریلی) استان هرمزگان و مقایسه آن با سایر استانهای کشور. مجموعه مقالات اولین همایش منطقهای قابلیتها و راهکارهای توسعه شهرستان بندر لنگه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندر لنگه، ۷۲-۵۸٫
– جعفری صمیمی، احمد و نقوی، سمیه، (١۳۸۷)، بررسی مزیت نسبی ارزشافزودهای بخشهای اقتصادی در منطقه خراسان براساس عملکرد برنامه سوم توسعه، دو فصلنامه دانش و توسعه، سال پانزدهم، شماره ٢۳، ۲۵-۱.
– جعفری صمیمی، احمد و صالحی، علی، (١۳۸۷)، اثر مزیت نسبی جنگلداری بر توسعه اقتصادی استان های ایران، مجله اقتصاد منابع طبیعی، سال اول، شماره ١، ۵۴-۳٩.
– جعفری صمیمی، احمد و قادرینژاد، مهناز، (١۳۸۴)، بررسی مزیت نسبی ارزش افزوده گسترش آموزش عالی غیر دولتی در استانهای کشور، فصلنامه مطالعات اقتصاد و مدیریت، شماره ١، ۳۶-۲۵٫
– سلامی، حبیب الله و پیش بهار، اسماعیل (۱۳۸۰)، تغییرات الگوی مزیت نسبی محصولات کشاورزی در ایران: تحلیلی کاربردی با استفاده از شاخصهای مزیت نسبی ابراز شده، مجله اقتصاد کشاورزی و توسعه، شماره ۳۴، ص ۹۹-۶۷ .
– عزیزی، جعفر و یزدانی، سعید(۱۳۸۳)، تعیین مزیت نسبی محصولات عمده باغی ایران، مجله جهاد کشاورزی و توسعه، شماره ۴۶، ص ۷۲-۴۱٫
– وحیدی، پریدخت، (۱۳۷۴)، ارزیابی مطالعات آمایش سرزمین ایزان از دیدگاه آموزش عالی، فصلنامه پژوهش و برنامهریزی در آموزش عالی، شماره ۲، ص ۹۵-۸۰٫
– ناظمان، حمید و موحدمنش، محمدصادق ( ۱۳۹۰)، بررسی ارتباط تجارت درون صنعت و مزیت نسبی در اقتصاد ایران، فصلنامه اقتصادی- بازرگانی، شماره ۲۹، سال پانزدهم، ص ۲۴-۱٫
– آذری، لطفعلی و هوشمند، محمود، (۲۰۰۵)، تحلیلی از ساختار صنعت و تعیین اولویت های توسعه صنعتی استان کرمان، دانش و توسعه، شماره ۱۶، ۱۴۲-۱۲۵٫
– اثنی عشری، ابوالقاسم (۱۳۸۳)، بررسی تحلیلی ساختار صنعتی و مزیت نسبی صنایع استان مازندران، فصلنامه پژوهشهای اقتصادی، شماره ۱۳، ص ۱۴۶-۱۲۹٫
– بازگیر، فضل الله (۱۳۹۰)، استان شناسی لرستان، مرکز چاپ ونشر کتب درسی.
– حاج یوسفی، علی، (١۳۸١)، آمایش سرزمین (مفهوم و رویکردها)، فصلنامه مددکاری اجتماعی، شماره ٢٩، ۱۱۲-۱۰۴٫
در مباحث رشد و توسعه اینگونه مطرح میگردد که سرمایهگذاری در بخشهای اقتصادی لازم و ضروری است. کمبود سرمایهگذاری در بخشهای اقتصادی در جهت افزایش درآمد و تقاضا، اثرهای نامطلوبی را از خود بر جا میگذارد. مادامیکه این سرمایهگذاری در سطوح پایین قرار دارد، درآمد کافی با هدف افزایش تقاضا و سطح پسانداز در جامعه به وجود نمیآید. بنابراین با توجه به اصل مکمل بودن تقاضا، سرمایهگذاری همزمان در همه بخشها موجب میگردد که فعالیتهای جدید وابسته به یکدیگر به وجود آمده که هر یک میتواند تأمینکننده مواد اولیه و کالاهای واسطهای مورد نیاز سایر فعالیتها باشد و هر بخش نیز تقاضای خود را از کالاهای تولیدی دیگر افزایش داده و هزینههای تولید و دادههای خود را کاهش دهد.
با نگرش به محدودیت منابع سرمایه به ویژه برای کشورهای در حال توسعه، تأکید بر سرمایهگذاری و پرداختن به فعالیتهای کلیدی و پیشتاز اهمیت زیادی دارد. با توجه بیشتر به فعالیتهایی که از اولویت بیشتری برخوردار هستند، ضمن سود جستن از برخی صرفهها، میتوان نیازهای داخلی را برطرف کرده و زمینه حضور و رقابت در بازارهای جهانی را فراهم نمود. از طرفی دیگر یکی از عمدهترین نیازهای جامعه در شرایط فعلی، تحول در ساختار اقتصادی در جهت ایجاد فرصتهای شغلی جدید است که خود مستلزم شناخت فرصتهای سرمایهگذاری هست.
در مقاله حاضر، علاوه بر ارائه نظریه ها، به مفاهیم رایج در امر برنامهریزی منطقهای، آمایش سرزمین و همچنین تاریخچه برنامهریزی منطقهای در ایران، اشاره مختصری خواهد شد و به ارتباط و همبستگی بین آمایش سرزمین و مزیت نسبی به عنوان الگوی مورد بررسی قابلیت و توانمندی هر بخش اقتصادی پرداخته میشود. در ادامه نیز به ارائه پیشینه تحقیق و مطالعههای انجام گرفته در خصوص موضوع این تحقیق با استفاده از مزیت نسبی در دو حوزه مطالعههای خارجی و داخلی پرداخته شده است.
ایده اصلی مزیت نسبی[۱] توسط اقتصاددانان کلاسیک ارائه شده است. آدام اسمیت[۲] در کتاب ثروت ملل خود بیان میکند که هر ملت میل دارد در تولیدی تخصص پیدا کند که با اجرای اصل اساسی تقسیم کار، به طور طبیعی استعداد بیشتری دارد. اما دیوید ریکاردو[۳] اولین کسی بود که ضمن انتقاد از مزیت مطلق[۴]، نظریات خود را در خصوص اهمیت مزیت نسبی ارائه داد. وی ثابت کرد که هر کشور در تولیدهایی که بیشترین مزیت نسبی را دارد باید تخصص کسب نماید. به سخنی دیگر هر استان در عرصهای مزیت نسبی پیدا میکند که به طور طبیعی نهادههای تولیدی بیشتری در اختیار دارد.
نظریه سنتی مزیت نسبی که ابتدا توسط ریکاردو ارائه شد و سپس توسط اقتصاددانانی چون هابرلر[۶]، هکشر- اوهلین[۷] ساموئلسون، لئون تیف[۸] و دیگران پیگیری و تکامل یافته به دیدگاه ایستای مزیت نسبی پرداخته است که بیشتر طرف عرضه تولید را مد نظر قرار داده و بر نقش طبیعت یا تاریخ (که عوامل برونزای تولید هستند) به عنوان عوامل تعیین کننده مزیت نسبی تأکید کرده است. بر طبق این دیدگاه عامل اساسی تعیین کننده مزیت نسبی یک کشور، میزان برخورداری از عوامل تولید یعنی عرضه نسبی منابع طبیعی[۹]، نیروی کار و سرمایه است و این حداقل تفاوتی است که میان کشورهای مختلف وجود داشته و شرط لازم برای تجارت متقابل سودمند میان آنها است. حتی اگر تمام کشورها دارای رجحانات (شرایط تقاضا) و فناوری (تابع تولید) یکسان بوده و فاقد صرفهجویی ناشی از مقیاس در تولید باشند، تا زمانی که تفاوتهای عوامل نسبی وجود دارد، تفاوت در قیمتها و هزینههای نسبی نیز وجود خواهد داشت و در نتیجه تجارت براساس مزیت نسبی توجیه خواهد داشت. اما مدتهاست که نظریه مزیتهای نسبی ایستا جای خود را به نظریه مزیتهای نسبی پویا داده است. مزیت نسبی یک کشور، ایستا و ابدی نیست بلکه، مزیت نسبی مفهومی پویاست و در طی زمان خلق شده و در حال تحول است. مزیت نسبی میتواند در طول زمان از طریق تکامل چرخه زندگی محصول، تغییر در برخورداری از عوامل و دستیابی به بازدهی صعودی نسبت به مقیاس، کسب شود. براساس دیدگاه مزیت نسبی پویا، هر کشوری میتواند به صورت درونزا و با استفاده از فناوری و پیشرفتهای فناوری و عوامل دیگر به خلق مزیت بپردازد (جعفری صمیمی و نقوی، ۱۳۸۷)
معیار خالص سودآوری اجتماعی عبارت از معیاری است که سود و زیان خالص اجتماعی یک فعالیت را اندازهگیری میکند. اگر قیمتهای سایهای برای عوامل و محصولهای در نظر گرفته شده باشند و همه اثرات خارجی روی اقتصاد داخلی نیز با ارزشگذاری اجتماعی در این معیار لحاظ شده باشند آنگاه سودآوری حاصل اجتماعی منفعت (زیان) خالص مربوط به یک فعالیت اقتصادی با احتساب این هزینهها است. در این معیار، از ارزش جهانی محصول (برحسب پول داخلی)؛ کل هزینههای تجاری (شامل مواد اولیه و کالاهای واسطهای)؛ و داخلی (شامل نیروی کار سرمایه و نهادههای غیرتجاری) تولید محصول کسر میگردد و سودآوری خالص اجتماعی فعالیت محاسبه میگردد. مثبت بودن این معیار نشان دهنده موجه بودن فعالیت و منفی بودن آن حاکی از یک زیان اجتماعی در تولید آن است.
این شاخص از رابطه (۲-۱) حاصل میشود:
(۲-۱)
که در آن
:NSPj خالص سود اجتماعی حاصل از فعالیت j ام
aij: مقدار محصول i ام تولید شده از فعالیت j ام
Pi: قیمت مرزی محصول i ام
:Fsj مقدار نهاده s ام بکار رفته در فعالیت j ام
:Vs هزینه فرصت نهاده s ام
:Ej آثار خارجی فعالیت j ام
آخرین عبارت در سمت راست معادله، آثار خارجی بالقوه حاصل از فعالیت j ام را اندازهگیری میکند. این عبارت، سود (زیان) خالص غیرمستقیم اجتماعی را بیان میکند که اگر برابر با صفر نباشد باید در محاسبات لحاظ شود. اگر مجموعه سودهای خالص اجتماعی مستقیم و غیرمستقیم مثبت باشد فعالیت j ام از نظر اجتماعی مطلوب است.
میزان NSP اگر بر مبنای قیمتهای مرزی اندازهگیری شود، بیانگر سود خالص اجتماعی بالقوه حاصل از یک فعالیت در سطح بینالمللی (در مقایسه با سایر کشورها) است.
این شاخص میتواند به عنوان شاخص ضمنی مزیت (عدم مزیت نسبی) برای آن فعالیت در نظر گرفته شود. اگر نهادهای وارداتی یا تجاری و عوامل خارجی تولید از منابع داخلی قابل تمیز باشند، معادله را میتوان به صورت زیر بازنویسی کرد:
(۲-۲) NSPj= (Uj – Mj – Rj) V –
که در آن
Uj: ارزش ناخالص تولیدات فعالیت j ام بر مبنای قیمتهای مرزی به پول خارجی (قیمت ارزی)
Mj: مجموع ارزش نهادهای وارداتی و یا تجاری بر مبنای (c.i.f) و به پول خارجی (قیمت ارزی)
Rj: مجموع هزینههای فرصت کلیه عوامل خارجی تولید به پول خارجی
V: قیمت سایهای ارز خارجی
تفاوت بین دو معادله این است که معادله دومی بیانگر خالص سود اجتماعی حاصل از یک فعالیت در مقایسه با سایر کشورهاست. به عبارت دیگر مطلوبیت اجتماعی فعالیت j ام تحت فروض بازار باز توسط این معادله به دست میآید (عزیزی و یزدانی، ۱۳۸۳، ص ۴۷-۴۵).
[۴] – Absolute Advantage
تمامی فایل های پیشینه تحقیق و پرسشنامه و مقالات مربوطه به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد. جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ را پرداخت نمایید.
ارسال نظر