پیشینه تحقیق پیشگیری از وقوع بزه و ارتباط آن با انسان شناسی و پیشگیری اجتماعی از وقوع جرم از منظر اسلام و علم جرم شناسی دارای ۷۹ صفحه می باشد فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد  word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود  آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.

فهرست مطالب

فصل اول: پیشگیری از وقوع بزه و ارتباط آن با انسان شناسی    ۴
مبحث اول: تعریف و انواع پیشگیری    ۴
گفتار اول: تعریف پیشگیری    ۴
گفتار دوم: انواع پیشگیری    ۶
مبحث دوم: پیشگیری از وقوع بزه و ارتباط آن با انسان شناسی    ۲۰
گفتار اول: انسان شناسی؛ مقدمه و مبنای تحقیق در علوم مرتبط با انسان    ۲۰
گفتار دوم:پیشگیری از جرم و ارتباط آن با اخلاق    ۳۱
فصل دوم:    ۴۰
بررسی پیشگیری اجتماعی از    ۴۰
منظر اسلام و علم    ۴۰
جرم شناسی    ۴۰
مبحث اول: پیشگیری اجتماعی از وقوع جرم از منظر علم جرم شناسی    ۴۴
گفتار اول: مفهوم کنترل اجتماعی    ۴۴
گفتار دوم: نظریه های کنترل اجتماعی    ۴۸
مبحث دوم: پیشگیری اجتماعی از وقوع جرم از منظر اسلام    ۵۷
گفتار اول: خود کنترلی در آموزه های اسلامی با تکیه بر توجه دادن به ارزش های وجودی    ۵۷
گفتار دوم: خود کنترلی با تکیه بر پرورش نگرش توحیدی    ۶۳
فهرست منابع:    ۷۴

 منابع:

ریچارد اشنایدر و تدکچین، ترجمه فروزان سجودی، برنامه ریزی برای پیشگیری از وقوع جرم، ۱۳۸۶٫

معین، محمد، فرهنگ معین، انتشارات امیرکبیر، ۱۳۸۹٫

گسن، ریموند، مقدمه ای بر جرم شناسی، ترجمه مهدی کی نیا، چاپ اول، تهران: مترجم، ۱۳۷۰٫

گسن، ریموند، جرم شناسی نظری، مترجم: مهدی کی نیا، مجمع علمی و فرهنگی مجد، ۱۳۷۴٫

گسن، ریموند، روابط میان پیشگیری وضعی و کنترل بزهکاری، ترجمه علی حسین نجفی ابرند آبادی، مجله تحقیقات حقوقی، دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی، شماره ی ۱۹-۲۰، ۱۳۷۶٫

صفاری، علی، مبانی نظری پیشگیری از وقوع جرم، مجله تحقیقات حقوقی دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی، شماره ۳۴، سال ۱۳۸۰٫

پرادل، ژان؛ تاریه اندیشه های کیفری، ترجمه علی حسین نجفی ابرند آبادی، انتشارات سمت، ۱۳۸۱٫

نجفی ابرند آبادی، علی حسین و هاشم بیگی، حمید، دانشنامه جرم شناسی، چاپ اول، تهران: مرکز چاپ و انتشارات دانشگاه شهید بهشتی با همکاری کتابخانه گنج دانش، ۱۳۷۷٫

نجفی ابرندآبادی، علی حسین، «پیشگیری از بزهکاری و پلیس محلی»، مجله تحقیقات حقوقی، ش ۲۶- ۲۵، ۱۳۸۷٫

نجفی ابرندآبادی، علی حسین، مباحثی در علوم جنایی، تقریرات درس جرم شناسی مقاطع دکتری و کارشناسی ارشد، به کوشش شهرام ابراهیمی، ۱۳۸۸٫

نجفی ابرندآبادی، علی حسین؛ تقریرات درس جرم شناسی (پیشگیری)؛ تنظیمی مهدی سیدزاده؛ دوره کارشناسی ارشد مجتمع آموزش عالی قم؛ نیم سال دوم ۸۲- ۱۳۸۱٫

مطهری، مرتضی،«بیست گفتار»، چاپ پانزدهم، تهران: انتشارات صدرا، ۱۳۷۸٫

مطهری، مرتضی، «آزادی معنوی (چاپ جدید «گفتارهای معنوی» با اضافات )»، چاپ نوزدهم، تهران: انتشارات صدرا، ۱۳۷۸٫

مطهری، مرتضی، «فطرت»، چاپ یازدهم، تهران انتشارات صدرا، ۱۳۷۸٫

ادوارد اسمیت و دیگران، زمینه روان شناسان هیلگارد، ویرایش چهاردهم، ترجمه نصرت الله پور افکاری، ج ۲، چاپ اول، تهران، آینده سازان- شهراب، ۱۳۸۴٫

 فصل اول: پیشگیری از وقوع بزه و ارتباط آن با انسان شناسی

مبحث اول: تعریف و انواع پیشگیری

گفتار اول: تعریف پیشگیری

در فرهنگ معین، «پیش گیری (prevention) در لغت به معنای جلوگیری، دفع، منع سرایت مرض از پیش، تقدم به حفظ، صیانت، حفظ صحت، جلو مرض گرفتن» آمده است.[۱] از نظر ریشه شناسی، کلمه پیش گیری دارای دو بعد است: ۱- به معنی «پیش دستی کردن، پیشی گرفتن و به جلوی چیزی رفتن» و ۲- به معنی «آگاه کردن، خبر چیزی را دادن و هشدار دادن» است. اما در جرم شناسی پیش گیرانه، پیش گیری در معنی نخست آن مورد استفاده قرار می گیرد، یعنی با استفاده از فنون مختلف از وقوع بزهکاری جلوگیری کردن است و هدف از آن، به جلوی جرم رفتن و پیشی گرفتن از بزهکاری است. از نظر علمی نیز، پیش گیری یک مفهوم منطقی- تجربی است که همزمان با تأملات عقلانی و مشاهدات تجربی ناشی می شود. «پیش گیری از جرم به مجموعه اقداماتی گفته می شود که برای جلوگیری از فعل و انفعال زیان آور محتمل برای فرد یا گروه و یا هر دو به عمل می آید. مثل پیش گیری از جرائم جوانان و پیش گیری از حوادث در جاده ها»[۲] شاید بتوان گفت که به تعداد صاحب نظران جرم شناسی، تعریف و طبقه بندی (تیپولوژی) از پیش گیری ارائه شده است.

در موضع پیشگیری از وقوع جرم، مروری بر تعاریف ارائه شده پیرامون جرم امری گریز ناپذیر است هر چند برخی از صاحب نظران علم جرم شناسی مانند راب وایت و فیونا معتقدند پاسخ صریحی در خصوص این که جرم چیست وجود ندارد. این دو نفر می گویند: تعریف جرم متناسب با دغدغه های و جهان بینی افراد متفاوت است. برخی دیگر از جرم شناسان مثل ریچارد اشنایدر و تدکچین جرم را رویدادی پیچیده دانسته و می گویند جرم زمانی اتفاق می افتد که چار عامل هم زمان با هم وجود داشته باشند: قانون، مجرم ، هدف و مکان وقوع جرم ؛ آنها به نقل از فرهنگ انگلیسی آکسفورد جرم را این گونه تعریف می کنند:  «عملی دارای مجازات قانونی که به موجب قانون ممنوع بوده و برای رفاه عمومی مضر باشد.»^[۳]

گسن ، جرم شناسی فرانسوی ، برای پیش گیری چهار معیار در نظر گرفته است :

۱-اقدامی پیش گیرنده تلقی می شود که هدف اصلی آن تضمین پیش گیری از بزهکاری یا « انحرافات جرم گونه» باشد ، یعنی اقدام موثر علیه اموال یا فرآیندهایی که در بروز بزهکاری و انحراف ، نقش تعیین کننده و قاطع ایفا می کنند.

۲٫تدابیر یا اقدام های پیش گیرنده جنبه جمعی دارد ، یعنی مخاطب آن ، کل جمعیت یا گروه یا بخش معینی از آن است .

۳٫زمانی که هدف اجتناب از انتخاب رفتارهای مجرمانه یا منحرفانه است ، اقدام ها یا تدابیری پیش گیرانه خوانده می شود که قبل از ارتکاب اعمال بزهکارانه یا کج روانه و نه بعد از آن اعمال شوند.

۴٫و بالاخره ، اگر پیش گیری شامل اعمال تدابیر یا اقدام هایی قبل از ارتکاب هر جرم کیفری یا پیش از انتخاب  هر رفتار منحرفانه است ، در آن صورت ، این تدابیر یا اقدام ها نمی توانند مستقیما قهر آمیز و سرکوب گر باشند ، زیرا اعمال سرکوبی کیفری مستلزم آن است که جرمی قبلاً ارتکاب یافته باشد.

لوریس کوسن جرم شناس کانادایی در این راستا، پیشگیری را تدابیر غیر متعهد آمیز یا غیر سرکوبگری می داند که غایت آن، مهار بزهکاری یا کاهش امکان وقوع بزه است. ^[۴]

گفتار دوم: انواع پیشگیری

جرم شناسی پیشگیرانه که ما از آن پیشگیری غیر کیفری (غیرسرکوب گر) تعبیر می کنیم به مثابه وسیله ای تعریف شده است که دولت از آن برای مهار بهتر بزهکاری از طریق حذف یا محدود سازی عوامل جرم زا و نیز مدیریت مناسب و مطلوب محیط های فیزیکی و اجتماعی استفاده می کند که فرصت های مساعد ارتکاب جرایم را فراهم می کند. «گسن» بر این باور است که پیشگیری به آن دست از تدابیری گفته می شود که اساساً از حوزه کیفری (پلیس و دادگستری) خارج باشد لذا پیشگیری کیفری را در حوزه پیشگیری نمی دارند.[۵]

جرم شناسی پیشگیرانه در دو شکل قابل تصور است؛ ۱) پیشگیری اجتماعی ۲) پیشگیری وضعی

بر همین اساس به بررسی این دو نوع از پیشگیری خواهیم پرداخت.

الف) پیشگیری اجتماعی

پیشگیری اجتماعی با ایجاد تغییرات و اصلاحات در فرد و جامعه به دنبال جلوگیری از جرم به صورت پایدار و همیشگی است. پیشگیری مزبور، در صدد است جامعه را از طریق آموزش، تربیت، تشویق و تنبیه با قواعد اجتماعی آشنا و همنوا کند. به دیگر سخن، این پیشگیری، کاهش یا از بین بردن علل فردی یا اجتماعی اثر گذار بر بزهکاری را دنبال می کند. پیشگیری اجتماعی، یک «پیشگیری کنشی فردمدار» است، بدین صورت که با بهره گیری از تدابیر و اقدامات پیشینی در صدد شخصیت سازی و اثر گذاری بر فرآیند شکل گیری شخصیت افراد است.

پیشگیری اجتماعی یکی از گونه های پیشگیری کنشی (غیر کیفری) است. این پیشگیری با ایجاد تغییرات و اصلاحات در فرد و جامعه به دنبال جلوگیری از ارتکاب جرم است.[۶] البته در خصوص پیشگیری اجتماعی تعاریف گوناگونی ارائه شده است. یکی از صاحب نظران در این خصوص، چنین بیان می دارد که پیشگیری اجتماعی، پیشگیری از طریق اقداماتی است که بر خود فرد تأثیر می گذارد و بدین ترتیب خلاءهای فردی را پر می کند. به عبارت دیگر پیشگیری اجتماعی یعنی مداخله در محیط اجتماعی عموعی و شخصی فرد؛ محیط اجتماعی عمومی مانند محیط های فرهنگی، اقتصادی و سیاسی که نسبت به همه مشترک است و محیط اجتماعی شخصی که خاص خود فرد است. کلیه این محیط ها در فرآیند جامعه پذیری یک فرد نقش داشتند و دارای کار کرد اجتماعی هستند. هر یک از محیط های خانه، مدرسه، دانشگاه، دوستان و… در یک مقطع خاص زمانی عمل کرده و فرآیند جامعه پذیری را تسهیل می کنند.[۷]

کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس شورای اسلامی نیز پیشگیری اجتماعی را این چنین تعریف نموده است: «پیشگیری اجتماعی عبارت است از تدابیر و روش های آموزشی، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی دولت، نهادها و سازمان های غیر دولتی و مردمی در زمینه سالم سازی محیط اجتماعی و محیط فیزیکی برای حذف یا کاهش عوامل اجتماعی وقوع جرم».[۸]

به طور کلی می توان گفت که پیشگیری اجتماعی در برگیرنده اقدام هایی است- خواه مستقیم یا غیر مستقیم- که هدفشان تأثیر گذاری بر شخصیت افراد است تا از شکل گیری انگیزه های مجرمانه در آن ها جلو گیری کند.[۹]

از نظر جرم شناسی پیشگیری اجتماعی مبتنی بر علت شناسی جرم است؛ یعنی پیشگیری اجتماعی از جرم مستلزم قبول این واقعیت است که عوامل در تکوین جرم نقش دارند این عوامل ممکن است ناشی از خصوصیات و شخصیت و روحیات یک فرد باشد که فرد مورد نظر را به سوی ارتکاب جرایم سوق دهد و یا ممکن است ناشی از محیط اجتماعی، نظام سیاسی، وضعیت اقتصادی و معیشتی یک منطقه ی خاص باشد تا باعث شود که تعداد کثیری از افراد آن منطقه به سوی ارتکاب یک جرم خاص تمایل پیدا کنند.

این پیشگیری بر اساس نگرش نوینی که نسبت به آن به وجود دارد، به دو گونه پیشگیری «جامعه مدار» و «رشد مدار» تقسیم می گردد.[۱۰]

پیشگیری اجتماعی جامعه مدار در تلاش است با اتخاذ تدابیر و اقدامات مناسب، برای از بین بردن یا کاهش عوامل جرم زا بر محیط اجتماعی و عمومی اثر گذارد. برای نمونه، از بین بردن فقر، ایجاد مکان های تفریحی و یا احداث فضای سبز می تواند در کاهش یا حذف عوامل محیطی جرم زا نقش مهمی ایفا کند.

پیشگیری اجتماعی رشد مدار که به آن پیشگیری زود هنگام (زود رس) نیز گفته می شود، به دنبال آن است تا با شناسایی عوامل خطر، تقویت عوامل حمایتی و مداخله زود رس، از پایداری افراد در بزهکاری جلوگیری کند. به بیان دیگر، پیشگیری اجتماعی رشد مدار می کوشد با به کارگیری اقدامات مناسب روان شناختی- اجتماعی زود هنگام از تداوم و استقرار رفتارهای مجرمانه در افراد ممانعت کند. این اقدامات باید پیش از بروز و در آستانه اختلاف های احتمالی معمول، جلوی عوامل خطری که کودکان در معرض آن هستند را بگیرد. رهیافت پیشگیری اجتماعی رشد مدار بر این اندیشه استوار است که مداخله به هنگام نسبت به کسانی که به دلیل وضعیت های ویژه در معرض ارتکاب جرم هستند، می تواند جلوی بزهکاری و تداوم گرایش های بزه کارانه آنها را بگیرد.[۱۱]

ب) پیشگیری وضعی

همان گونه که اشاره شد، پیشگیری به پیشگیری «وضعی» و «اجتماعی» تقسیم شده است. در پیشگیری «وضعی» که نخستین با در دهه ۱۹۸۰ توسط «رونالد کلارک» مطرح شد.[۱۲] اقدامات و تدابیر ضد فساد متوجه وضعیت های خاصی است که معضل فساد در آن ها رخ می دهد.[۱۳]

صورت این اندیشه با نوعی قدرت وی را از کتاب آن عمل باز می دارد» ^[۱۴] لذا می توان با افزایش خطر ارتکاب جرم و هزینه های آن ، جاذبه زدایی از آماج ها و یا کاهش سهولت دسترسی به آن ها و کاستن از شمار گزینش های بزهکار برای رسیدن به هدف ، بزهکاران بالقوه را از ارتکاب جرم بازداشت . در واقع پیشگیری وضعی بر خلاف پیشگیری اجتماعی که در پی جلوگیری از وقوع جرم از طریق کاهش انگیزه مجرمانه می باشد، با تمرکز بر دو عنصر فرصت و ابزار از طریق ایجاد مانع و دست یابی به این عناصر در صدد پیشگیری از وقوع می باشد یکی از مهم ترین راهکارهای افزایش خطر ارتکاب جرم و هزینه های آن وجود مراجع و نهادهای نظارتی است زیرا این نهادها همچون دیده بان هایی دقیق و منظم ، روال و جریان امور را مرتبا مورد بررسی و ارزیابی قرار می دهند تا مبادا از مسیر قانونی خارج شوند . این نظارت به صورت طبیعی و همراه و یا برای کنترل است .

نظارت و کنترل در دین مبین اسلام جایگاه والایی دارد ، نظارت بر اعمال و رفتار کار گزاران حکومتی که بهره مند از قدرت و ثروت در جهت انجام وظایف و خدمت به جامعه می باشد و هر لحظه احتمال انحراف و سوء استفاده از آن ها وجود دارد ، همواره مورد توجه بوده است . از جمله کلام امیرالمومنین حضرت علی (ع) در بخشی از نامه ایشان خطاب به مالک اشتر به شرح ذیل قابل توجه است :

«…رفتار کارگزاران را بررسی کن و جاسوسانی راستگو و وفا پیشه بر آنان بگمار ، که مراقبت و بازرسی پنهانی تو از کار آنان ، سبب امانت داری و مهربانی آن ها با رعایت خواهد بود . و از همکاری نزدیکت سخت مراقبت کن ، و اگر یکی از آنان دست به خیانت زد ، و گزارش جاسوسان تو ، هم آن خیانت را تایید کرد . به همین مقدار گواهی ، قناعت کرد  و او را با تازیانه کیفر کن ، و آنچه از اموال که در اختیار دارد  از او پس بگیر ، سپس او را خوار دار و خیانتکار بشمار و طوق بدنامی به گردنش بیفکن تا هم عبرتی برای دیگران و هم عدم امکان خلاف مجدد برای او باشد»

کنوانسیون سازمان ملل متحد برای مقابله با فساد ، به امر نظارت و کنترل و اهمیت آن در جلو گیری از فساد در بخش های دولتی و خصوصی ، ضمن مواد ۹ و ۱۲ خود اشاره نموده است .^[۱۵]

[۱]– معین، محمد، فرهنگ معین، انتشارات امیر کبیر، ص ۹۳۳٫

[۲]– رجبی پور، محمود، در آمدی بر احساس امنیت عینی، فصلنامه ی، دانش انتظامی، سال پنجم، شماره ۲، ۱۳۸۲، ص۱۵٫

[۳] ریچارد اشنایدر و تدکچین ، ترجمه فروزان سجودی ، برنامه ریزی برای پیشگیری از وقوع جرم ، ص ۱۹٫

[۴]  گسن، ریموند، جرم شناسی نظری، مترجم: مهدی کی نیا، مجمع علمی و فرهنگی مجد، ۱۳۷۴، ص ۶۲٫

[۵] – صفاری، علی، مبانی نظری پیشگیری از وقوع جرم، مجله تحقیقات حقوقی دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی، شماره ۳۴، سال ۱۳۸۰، ص ۳۳٫

[۶]– نیازپور، امیر حسین، پیشگیری از بزهکاری در قانون اساسی و لایحه پیشگیری از وقوع جرم، مجله حقوقی دادگستری، شماره ۴۵، ۱۳۸۲، ص۱۳۸٫

[۷]– نجفی ابرند آبادی، علی حسین، مباحثی در علوم جنایی، تقریرات درس جرم شناسی مقاطع دکتری و کارشناسی، به کوشش شهرام ابراهیمی، ۱۳۸۸، ص ۷۵۰٫

-[۸] این تعریف در بند اول ماده یک لایحه پیشگیری از جرم (که تقدیم مجلس شورای اسلامی شده است) ارائه شده است.

[۹] -گسن، ریموند، رواط میان پیشگیری وضعی و کنترل بزهکاری، ترجمه علی حسین نجفی ابراند آبادی، مجله تحقیقات حقوقی، دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی، شماره ی ۱۹-۲۰، ۱۳۷۶، ص۶۱۱

[۱۰]–  نجفی ابرند آبادی، علی حسین؛ تقریرات درس جرم شناسی (پیشگیری)؛ تنظیمی مهدی سید زاده؛ دوره کارشناسی ارشد مجتمع آموزش عالی قم؛ نیم سال دوم ۸۲-۱۳۸۱؛ ص ۱۲۳۳

[۱۱]– نیاز پور، امیر حسین؛ پیشگیری از بزهکاری در قانون اساسی و لایحه پیشگیری از وقوع جرم؛ مجله حقوقی دادگستری شماره ۴۵؛۱۳۸۲؛ ص ۱۲۴

  -[۱۲] صفاری، علی؛ مبانی نظری پیشگیری از وقوع جرم، مجله تحقیقات حقوقی، شماره ۳۳-۳۴، ۱۳۸۰، ص۲۹۰٫

-[۱۳]  لانگست، پیتر و دیگرا؛ پیشین، ص ۳۵۳

[۱۴] پرادل ، ژان ؛ تاریه اندیشه های کیفری ، ترجمه علی حسین نجفی ابرند آبادی ، انشارات سمت ، ۱۳۸۱،ص۶۷-۶۰٫

[۱۵]  دفتر مقابله با مواد مخدر و جرم سازمان ملل متحد ؛ پیشین ، ص ۴۱-۵۱٫

تمامی فایل های پیشینه تحقیق و پرسشنامه و مقالات مربوطه به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد. جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ  را پرداخت نمایید.