پیشینه تحقیق بازاریابی گردشگری و عوامل موثر بر گردشگری و بازاریابی گردشگری دارای ۳۶ صفحه می باشد فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد  word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود  آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.

فهرست مطالب

۲-۱- مقدمه    ۴
۲-۲- بازاریابی    ۴
۲-۲-۱- تعریف بازار    ۴
۲-۲-۲- تعریف بازاریابی    ۴
۲-۳- گردشگری    ۵
۲-۴- بازاریابی گردشگری    ۱۲
۲-۵- عوامل موثر بر گردشگری و بازاریابی گردشگری    ۲۲
۲-۶- تنگناهای صنعت گردشگری در ایران (موانع، فرصتها، ضعفها)    ۲۳
۲-۷- پیشینه پژوهش    ۲۵
۲-۷-۱- مطالعات خارجی    ۲۶
۲-۷-۲- مطالعات داخلی    ۲۹
منابع    ۳۲

منابع

کاتلر، فیلیپ؛ آرمسترانگ، گری (۱۳۷۶). اصول بازاریابی، ترجمه بهمن فروزنده، تهران: انتشارات آتروپات کتاب.

صیدالی، محسن؛ سلیمانگلی، رضا؛ قراگوزلو، هادی (۱۳۹۰). بررسی اثرات گردشگری در توسعه روستایی (مورد مطالعه: روستاهای دهستان چهل­چای شهرستان مینودشت)، فصلنامه فضای گردشگری، سال اول، شماره ۳، صص: ۸۷-۶۹٫

پاپلی­یزدی، محمدحسین؛ سقایی، مهدی (۱۳۹۰). گردشگری (ماهیت و مفاهیم). تهران: انتشارات سمت.

خداداد حسینی، سیدحمید؛ شیرخدایی، میثم؛ احمدی، پرویز (۱۳۹۰). طراحی الگوی سرآمدی بازاریابی در صنایع تولیدی با رویکرد ترکیبی، پژوهش­های مدیریت در ایران، دوره ۱۵، شماره ۱، صص: ۲۳۰-۲۰۹٫

ابراهیم­زاده، عیسی؛ رضازاده، معصومه؛ دارائی، مرضیه (۱۳۹۳). برنامه­ریزی و مکان­یابی بهینه تسهیلات و زیرساخت­های گردشگری شهری با استفاده از GIS: شهر سمنان، جغرافیا و توسعه، شماره ۳۵، صص: ۴۸-۳۳٫

ابراهیم­زاده، عیسی؛ یاری، منیر (۱۳۹۰). مطالعه تطبیقی کارکردهای تاثیرگذار بر الگوهای رفتاری گردشگران در برنامه­ریزی بازاریابی گردشگری ایران و امریکا با استفاده از مدل SWOT، فصلنامه فضای گردشگری، سال اول، شماره ۱، صص: ۲۶-۱٫

ساعی، علی؛ نائیجی، مختار؛ رضایی، محمد (۱۳۸۹). ارتباط بین تبلیغات و جذب گردشگر فرهنگی در ایران، مورد مطالعه گردشگران خارجی فرهنگی اصفهان، جامعه­شناسی تاریخی، شماره ۴، صص: ۹۴-۶۹٫

سیدعلی­پور، سیدخلیل؛ اقبالی، ناصر (۱۳۹۰). نقش جاذبه­های اکوتوریستی، فرهنگی و تاریخی در توسعه گردشگری استان سمنان، فصلنامه فضای گردشگری، سال اول، شماره ۱، صص: ۶۱-۴۱٫

شکور، علی؛ باسط­قریشی، محمد؛ لشکری، مریم؛ جعفری، مهتاب (۱۳۹۰). ارزیابی و سنجش چگونگی پایداری گردشگری در بهشت گمشده بوان ممسنی با استفاده از مدل ردپای اکولوژیک، فصلنامه نگرش­های نو در جغرافیای انسانی، سال سوم، شماره سوم، صص: ۶۷-۵۷٫

یاری، منیر (۱۳۹۰). الگوهای رفتاری گردشگران شهرستان خرم آباد، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه سیستان و بلوچستان.

حسن زاده، رمضان (۱۳۸۷). روش­های تحقیق در علوم رفتاری. تهران: انتشارات ساوالان.

حیدری، رحیم (۱۳۸۷). مبانی برنامه­ریزی صنعت گردشگری، انتشارات سمت، تهران: چاپ اول.

رضوانی، علی اصغر (۱۳۸۶). جغرافیا و صنعت توریسم، انتشارات پیام نور، چاپ اول.

مهدی­زاده، عباس؛ طالب­پور، مهدی؛ فتحی، مهرداد (۱۳۹۳). بررسی وضعیت گردشگری ورزشی در شهر مشهد بر اساس تحلیل SWOT، پژوهش­های کاربردی در مدیریت ورزشی، سال دوم، شماره ۴، صص: ۳۶-۲۳٫

اکبری، زهرا؛ ابونوری، عباسعلی (۱۳۹۳). طبقه­بندی عوامل موثر بر شاخص­های اقتصادی گردشگری خارجی، جغرافیا و توسعه، شماره ۳۴ف صص: ۵۶-۳۳٫

سعیدا اردکانی، سعید؛ میرغفوری، حبیب­الله؛ برقی، شاهین (۱۳۸۹). شناسایی و اولویت بندی مولفه­های موثر بر سطح رضایتمندی گردشگران خارجی در شیراز با استفاده از تکنیک‌های تحلیل عاملی و تصمیم گیری چند شاخصه، فصلنامه مطالعات گردشگری. شماره ۱۳، صص: ۴۳-۲۱٫

طاهری­دمنه، محسن؛ فرمانی، سکینه؛ مستوفی­الممالکی، رضا (۱۳۹۰). بررسی چالش­های موجود در صنعت گردشگری شهر شیراز در ارتباط با محدودیت مراکز اقامتی، سال دوم، شماره ۸، صص: ۱۳۲-۱۱۷٫

سجادیان، ناهید؛ شجاعیان، علی؛ عبادی، حسین (۱۳۹۳). اطلاع­رسانی از طریق Web GIS و کابرد در مدیریت گردشگری، فصلنامه جغرافیا و برنامه­ریزی شهری، سال ششم، شماره ۲۰، صص: ۱۱۶-۹۴٫

۲-۱- مقدمه

در این مقاله ابتدا به بررسی موضوعات بازاریابی و بازاریابی گردشگری، مشکلات و تنگناهای صنعت گردشگری در ایران و همچنین نقاط قوت و ضعف این صنعت در ایران پرداخته می­شود و سپس در بخش دوم که تحت عنوان پیشینه­پژوهش می­باشد، به بررسی پیشینه­های مرتبط با موضوع پژوهش می­پردازیم.

 ۲-۲- بازاریابی

۲-۲-۱- تعریف بازار

برای اینکه بازایابی را تعریف نماییم، ابتدا به تعریفی از بازار خواهیم پرداخت  تا این تعریف ما را به مفهوم بازاریابی نزدیک کند. بازار عبارتست از مجموعه­ای از خریداران بالقوه و بالفعل یک محصول. بازار بالقوه به مشتریانی گفته می­شود که تمایل و علاقه به خرید کالا یا خدمتی را داشته باشند. مشتریان بالقوه برای اینکه تبدیل به مشتریان واقعی شوند باید هم به محصول دسترسی داشته باشند و هم به اندازه کافی درآمد داشته باشند. بنابراین بازار قابل دسترسی به مجموعه­ای از مشتریان گفته می­شود که دارای علاقه و قدرت خرید بوده و به محصول مورد نظر دسترسی داشته باشند. مفهوم بازار در نهایت ما را به مفهوم بازاریابی می­رساند (ابراهیم­زاده و یاری، ۱۳۹۰).

 ۲-۲-۲- تعریف بازاریابی

بازاریابی فرآیند مدیریتی است که وظیفه تبیین، پیش­بینی و تامین نیازهای مشتری را به شیوه­ای سودمند به عهده دارد (کاتلر و همکاران[۱]، ۲۰۰۵). بازاریابی عبارت است از فعالیتی انسانی در جهت ارضای نیازها و خواسته­ها از طریق فرایند مبادله (کاتلر، ۱۹۷۵). نیازها و خواسته ها در این تعریف بیان کننده حالت محرومیت احساس شده در افراد هستند که با محصول/خدمت برآورده می‌شوند. در مورد محصول هم می‌توان گفت هر چیزی که خدمتی ارائه دهد یا نیازی را برآورده سازد، میتوان محصول قلمداد کرد که شامل افراد، مکان ها، سازمان ها، خدمات و عقاید است. به عبارت دیگر محصول عبارت است از چیزی که قادر به ارضای یک خواسته یا نیاز باشد. محصولات به هر اندازه که خواسته‌های مشتریان را برآورده کنند دارای ارزشمند و بازاریابی نیز هنر برآورده ساختن همین نیازها از طریق محصول/خدمت است.

در تعریفی دیگر، بازاریابی عبارتست از کلیه فعالیت­های ارزیابی بازار و نیازهای مشتریان همراه با ارزیابی خدمات، امکانات، هزینه­های حصول به هدف و تسهیلاتی که رضایت مشتریان را در بر دارد. این کار شامل برنامه­های هدف­گذاری شده بر گروه خاصی از مشتریان و ترغیب آنان به خرید یا استفاده از خدمات است (فرجی و همکاران، ۱۳۹۰). در نهایت، فرآیند مدیریت بازاریابی نیز از ۵ مرحله تشکیل شده است:

اولین مرحله شناسایی فرصت­های موجود در بازار است. تجزیه و تحلیل محیط کلان بازاریابی، محیط رقابتی، تامین­کنندگان و مشتریان از جمله اقدامات این مرحله محسوب می­شوند. دومین گام جستجو و انتخاب بازارهای هدف است. گام بعدی تدوین راهبردها و برنامه­های بازاریابی است. گام نهایی نیز سازماندهی منابع بازاریابی شامل منابع مالی، منابع انسانی، ساختار سازمانی، پیاده­سازی و کنترل برنامه­های بازاریابی می­باشد (خدادا حسینی و همکاران، ۱۳۹۰ به نقل از کاتلر، ۲۰۰۷).

۲-۳- گردشگری

امروزه گردشگری در کشورهای مختلف، نیروی کلیدی پیشبرد و رشد اقتصادی کشور محسوب می­شود (لی و براهماسرین[۲]، ۲۰۱۳؛ کیم و همکاران[۳]، ۲۰۰۶) و با فراهم آوردن فرصت­های استراتژیک، علاوه بر رونق محلی، موجب اشتغال­زایی و ایجاد درآمد و کاهش فقر نیز می­شود (لیچر و اوح[۴]، ۲۰۱۲). گردشگری در سال­های ۲۰۰۷ و ۲۰۰۹، حدود ۱۰ درصد از تولید ناخالص ملی جهان را به خود اختصاص داده است. به خاطر اهمیت گردشگری و نقشی که برای آن در جهت پیشرفت توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی قائل شده­اند، مدیران و مسئولین منطقه­ای و ملی در هرکجای دنیا برای گسترش این صنعت، برنامه­ریزی و تلاش می­نمایند (ژو[۵]، ۲۰۱۳). بر اساس گزارش سازمان جهانی گردشگری[۶] (۲۰۱۱)، مخارج سالانه گردشگری در سطح جهانی بالغ بر ۲۰۰۰ میلیارد دلار است. در بسیاری از کشورها صنعت مسافرت و گشت به صورت منبع اصلی ایجاد کار درآمده و جمعیتی بالغ بر ۱۰۰ میلیون نفر را در سطح جهانی به اشتغال واداشته است. همچنین، این سازمان آماری ارائه داده است که بر طبق آن، تعداد گردشگران از سال ۱۹۵۰ م تا ۲۰۱۰ م، از ۲۵ میلیون نفر در سال به ۹۴۰ میلیون نفر در سال افزایش یافته است.

راید و همکارانش[۷] (۲۰۰۷)، نیز بیان کردند که بالا رفتن سطح درآمد، افزایش ایام فراغت، تغییرات و نگرش­های جدید به مفاهیم زندگی و ضرورت تامین­های بین­المللی ایجاب می­کند که گردشگری به شدت گسترش یابد. بنابراین بسیاری از دولت­ها در سراسر جهان به نقش و اهمیت گردشگری به عنوان منبعی برای ایجاد درآمد و اشتغال پی برده­اند. توسعه مناسبات چندجانبه در سطوح بین استانی، کشوری و یا در سطح دولت­های منطقه­ای بر اساس توافقات در قالب همکاری­های راهبردی برای توسعه گردشگری اهمیت یافته، که هدف آن بهره­گیری از مزایای بازار گردشگری است (صیدالی و همکاران، ۱۳۹۰).

توریسم واژه­ای متشکل از دو بخش “تور” یعنی سفر، سیاحت، مسافرت یا گردش کردن و “ایسم”، پسوندی مصطلح به معنای مکتب با طرز تفکری خاص، است. در واقع توریسم یعنی مکتبی که پایه فکری آن سیاحت و جهانگردی است و توریست کسی است که به مسافرت و جهانگردی می‌پردازد (اکبر پور، ۱۳۹۲).

گردشگری به علت خصلت بین رشته­ای خود قابلیت نگرش های متفاوت را دارا می باشد و این خود سبب ارائه تعریف های بسیاری از آن گردیده است. در این بین برخی از تعریف­ها جنبه جهانی داشته و برخی دیگر ناشی از موقعیت و منطقه­ای خاص می باشند. در واقع در اکثر تعریف­های گردشگری که با مطالعه نواحی مختلف ارائه شده است، بیشتر بر شبکه محلی گردشگری تکیه داشته و نیازمندی ها و شرایط خاص محلی را مدنظر قرار می دهند (سقایی، ۱۳۸۸، ص ۵۰). در ادامه به صورت مختصر به مروری بر برخی از تعاریف مطرح شده در رابطه با گردشگری پرداخته می­شود.

گردشگری مسافرتی داوطلبانه و موقتی که به علت بهره‌گیری از چشم‌اندازهای تازه و تجربیات جدید در یک سفر نسبتاً طولانی شکل می‌گیرد، تعریف شده است (پاپلی­یزدی و سقایی، ۱۳۹۰، ص ۱۴).

از دیدگاه هاوکینز[۸] (۲۰۰۶)، گردشگری به عنوان اهرمی قدرتمند در توسعه در نظر گرفته شده است و یک صنعت خدماتی است که شامل تعدادی از ترکیبات مادی و غیرمادی می­باشد. عناصر مادی شامل سیستم­های حمل و نقل (هوایی، راه­آهن، جاده­ای، آبی و امروزه فضایی)، پذیرایی (مسکن، غذا و تورها) و خدمات مربوط به آن نظیر خدمات بهداشتی و ایمنی می­شود. عناصر غیرمادی نیز شامل استراحت، آرامش، فرهنگ، فرار، ماجراجویی و تجربیات جدید و متفاوت می­باشد (صیدالی و همکاران، ۱۳۹۰).

پیرس^[۹] (۱۹۸۱)، با دیدگاهی عرضه­محورانه، گردشگری را شامل جاذبه­ها، حمل و نقل، اقامتگاه­ها، تسهیلات پشتیبانی­کننده (مانند دفاتر خدمات سفر، خدمات بانکی، خدمات تفریحی، خرید، بیمه) و زیرساخت­ها در نظر می­گیرد.

از دیگر تعاریف گردشگری می­توان به تعاریف فنی اشاره کرد که توسط سازمان جهانی گردشگری ارائه گردیده است. این تعاریف بر اساس تمایز قائل شدن در رویکرد به مکان بازدید، تقسیم­بندی را پیرامون گردشگری در ابعاد مختلف انجام داده­اند که به صورت زیر می­باشند:

گردشگری عبارت است از فعالیت‌های افرادی که برای استراحت، کار و دیگر دلایل به خارج از محیط سکونت معمول خویش سفر کرده و حداکثر برای یک سال متوالی در آنجا اقامت می‌کنند.

گردشگری داخلی (یا بومی): اشخاص مقیم یک کشور که حداکثر برای مدت ۱۲ ماه به محلی در کشور خودشان که خارج از محیط معمول زندگی آنها می‌باشد،‌ سفر کنند و هدف اصلی آنها از این سفر انجام کاری نیست که سرانجام آن در‌یافت مزد از محل مورد بازدید باشد.

گردشگری خارجی (یا بین المللی): افرادی که برای حداکثر مدت ۱۲ ماه به کشوری که محل اقامت معمول آنها نیست و خارج از محیط معمول زندگیشان قرار دارد،‌ سفر کنند و هدف اصلی آنها از این بازدید انجام کاری نیست که سرانجامش دریافت مزد از کشور مورد بازدید باشد.

از دیدگاهی دیگر، گردشگری، از نظر فرهنگی یکی از ابزارهایی است که تعامل بین ملت­ها و اقوام گوناگون را بر عهده دارد (شکور و همکاران، ۱۳۹۰). از این رو می­توان گردشگری را ترکیبی دانست که هم علم، هم صنعت، هم فرهنگ را در برمی­گیرد و نهایتاً محصولاتی از نوع «محصول گردشگری» را برای مصرف و در نتیجه التذاذ مصرف کنندگان خود فراهم می­کند. بنابراین می توان در یک نگرش کل نگر بیان داشت که گردشگری عبارت است از: متن فضایی تولید شده در چارچوب عرضه و تقاضای گردشگری، ناشی از کنش متقابل محصول گردشگری، گردشگران، جوامع و دولت میزبان، مراکز دانشگاهی و تحقیقاتی و سازمان های غیر دولتی، در یک مکان جغرافیایی.

باید این نکته را مدنظر داشت که گردشگری صرفاً یک پدیده یک بعدی نیست که در تعاریف خطی قابل بحث باشد، بلکه در برگیرنده ابعاد بسیاری در زمینه‌های مختلفی همچون ابعاد اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و نظیر اینها می‌باشد. همچنین عوامل دیگری همچون طول مدت اقامت، وسیله سفر، مقاصد، تقاضا و نظیر اینها نیز باید در تعریف گردشگری مدنظر قرار گیرد. این فضای تعاملی در شکل زیر نشان داده شده است (سیدعلی­پور و اقبالی، ۱۳۹۰).

[۱] Kotler et al

[۲] Lee & Brahmasrene

[۳] Kim et al

[۴] Lacher & Oh

[۵] Xu

[۶] WTO

[۷] Reid et al

[۸] Hawkins

[۹] Pearce

تمامی فایل های پیشینه تحقیق و پرسشنامه و مقالات مربوطه به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد. جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ  را پرداخت نمایید.