پیشینه تحقیق بررسی حمایت شرع از زنان در نکاح، نفقه و طلاق دارای ۶۳ صفحه می باشد فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.
فصل اول: مفاهیم ۴
۱-۱- مفاهیم ۴
۱-۱-۱-نفقه در لغت ۴
۱-۱-۲- تعریف اصطلاحی نفقه ۵
۱-۱-۳- تعریف حقوقی نفقه ۷
۱-۲- مبانی نظری حقوق زن در اسلام ۸
فصل دوم: حمایت شرع از زنان در نکاح، نفقه و طلاق ۱۳
۲-۱- اهمیت مسألهی نکاح در فقه اسلامی ۱۳
۲-۱-۱- احکام حمایتی شرع از زنان در نکاح ۱۴
۲-۱-۲- احکام حمایتی شرع از زنان در باب مهریه ۱۶
۲-۲- احکام حمایتی شرع از زنان در باب نفقه ۱۷
۲-۲-۱- نفقه در مکاتب الهی ۱۸
۲-۲-۱-۱- یهود ۱۸
۲-۲-۱-۲- مسیحیت ۱۸
۲-۲-۱-۳- اسلام ۱۹
۲-۲-۲- نفقه از دیدگاه حقوق غرب ۲۰
۲-۲-۳- نفقه از منظر آیات و روایات ۲۰
۲-۲-۳-۱- نفقه از منظر آیات ۲۱
۲-۲-۳-۲- ارکان نفقهی زوجه از دیدگاه قرآن ۲۶
۲-۲-۳-۳- نفقه از دیدگاه روایات ۳۱
۲-۲-۴- دیدگاه فقهای امامیه در خصوص نفقهی زن ۳۳
۲-۲-۵- گسترهی نفقه و نحوهی پرداخت آن ۳۶
۲-۲-۶- ملاک میزان نفقه و نحوه پرداخت آن ۴۱
۲-۲-۷- حق نفقهی زن در طلاق رجعی ۴۲
۲-۲-۸- حق نفقهی زن در طلاق باین ۴۳
۲-۲-۹- نفقه و حق حبس زوجه ۴۴
۲-۳- احکام حمایتی شرع از زنان در باب طلاق ۴۶
۲-۳-۱- معنا و مفهوم طلاق ۴۶
۲-۳-۲- روایاتی در مذمت طلاق ۴۷
۲-۳-۳- طلاق خلع و احادیث مربوط به آن ۴۸
۲-۳-۴- احادیث مربوط به ملزم بودن شوهر به طلاق ۵۰
۲-۳-۵- مباحث حقوقی طلاق ۵۱
فهرست منابع ۵۸
قرآن کریم
نهج البلاغه
حلی، حسن بن یوسف (۱۳۷۶)، مختلف الشیعه، مکتبه نینوی الحدیثه، تهران.
حلی، ابوالقاسم نجم الدین جعفربن الحسن (۱۴۱۷ق)، قواعد الاحکام، چاپ اول، جامعهی مدرسین، قم.
حلی، ح (علامه حلی)، تحریر الاحکام، مؤسسهی آل بیت، قم، بیتا.
حلی، ح (علامه حلی)، قواعد الاحکام، مؤسسهی نشر اسلامی، قم، ۱۴۱۳ق.
حلی، ح (علامه حلی)، مختلف الشیعه، مؤسسهی نشر اسلامی، قم، ۱۴۱۵ق.
شهید ثانی، زین الدین بن علی (۱۴۰۳ق)، الروضه البهیه فی شرح لمعه الدمشقیه، ج۲، چاپ رحلی، قم.
شهید ثانی، زین الدین بن علی (۱۴۱۹ق)، مسالک الافهام، جلد۱۰، قم، انتشارات داوری، چاپ دوم،.
شیخ مفید، المقنعه (۱۴۱۰ق)، تحقیق جامعه المدرّسین للقم، چ دوم، قم، مؤسسه النشر الاسلامیه.
خمینی، روح الله (۱۴۰۸ق)، تحریر الوسیله، ۲جلد، نجف، مطبعه آداب، چاپ دوم.
خوانساری، ا، جامع المدارک فی شرح المختصر المنافع، تهران، مکتبه الصدوق، چاپ دوم، ۱۳۶۴٫
خویی، ابوالقاسم (۱۴۱۰ق)؛ مبانی تکمله المنهاج؛ قم: مؤسسه الامام الخویی.
دورانت، و، تاریخ تمدن، سازمان انتشارات و آموزش انقلاب اسلامی، تهران،۱۳۶۷٫
دهخدا، ع.ا، لغتنامه، دانشگاه تهران، ۱۳۴۷٫
لفظ نفقه در کتب لغت به این معنا آمده است: «النَفَقهُ إسمٌ مَا یُنفَقُ» نفقه اسم است برای آنچه پرداخت میشود. «نَفَقَ» یعنی چیزی کم شد یا از بین رفت. «نَفَقَ الشَیُ مَضیٌ» یعنی مصرف شد و فانی گشت و به عبارت دیگر «نفقه»، خروج کردن یا پولی که خرج شود. (راغب اصفهانی، ۱۳۶۲، ص۵۰۲).
قاموس المحیط و لسان العرب واژهی نفقه را در دو معنی بکار برده است.
اگر در مورد حیوان بکار رود به معنای «مرگ» است چنانچه در مورد معاملهای استعمال شود به معنای «شیوع و رواج» است. (فیروزآبادی، ۱۴۰۷، ص ۱۱۹۵).
در فرهنگ معین برای نفقه دو معنی ذکر شده است ۱) آنچه انفاق و بخشش میکنند ۲) آنچه صرف هزینهی عیال و اولاد کند (معین، ۱۳۷۱، ج ۴، ص ۷۷۷).
ریشهی «نفقه» را معمولاً از دو چیز میدانند؛ یکی به معنای «خروج، رفتن و هلاک شدن» و دیگری به معنای «شیوع و رواج پیدا کردن» در لسان العرب ابن منظور آمده است. این واژه در مورد حیوان به معنای «مردن» نیز آمده است: (ابن منظور، ۱۴۰۵، ج ۱۴، ص۲۴۲).
به نظر میرسد که نفقه از همان ریشهی خرج کردن است به شکلی که از مال وی خارج شده و صرف زندگی همسرش میشود.
نفقه در لغت به معنای صرف و خرج و کسر و آن چه از دراهم کم و فانی شود، آمده است. نفقه به معنای آن چه بذل و بخشش کنند یا چیزی که انسان برای عیالش خرج میکند، نیز استعمال شده است و هنگامی که گفته میشود:«أنفقَ مالُهُ» یعنی مالش را خرج و مصرف کرد. (ابن منظور، ۱۴۰۵، ج۱، ص ۳۵۷).
نفقه فتح نون و فا و قاف اسم است از باب افعال (انفاق) به معنی صرف کردن، خرج کردن و کسر آن چه از دراهم کم و فانی شود و خرجی زن که به عهدهی شوهر است آمده است. (راغب اصفهانی، ۱۳۶۲، ص۵۰۲).
نفقه در لغت، در زبان فارسی و عربی با معنای تقریباً مشابهی به کار میرود. نفقه واژهی عربی است که بدون تغییر در فرهنگ حقوقی ایران نیز به کار رفته است.
برای نفقهی زوجه حقیقت شرعی وجود ندارد و شرع تعریف آن را به عرف واگذار کرده است. لذا هر آنچه را که عرف برای نفقه لازم میداند آن چیز از موارد نفقه محسوب میشود و در حال حاضر نفقه شامل خوراک، پوشاک و مسکن که اصلی هستند و خدمتکار و وسایل و ابزار که فرعی هستند، می شود.
در اصطلاح فقهای اسلام به تأمین مخارج ضروری و اقارب و کنیز و (غلام) اعم از خوراک و پوشاک و مسکن و غیره اطلاق میگردد (محقق حلی، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۳۴۹).
فقهای امامیه معمولاً نفقهی زوجه را به معنای غذا، لباس، مسکن، مستخدم و هزینهی نظافت و آرایش در حد عادت و رسوم زنان هم ردیف او در آن شهر گرفتهاند. (حکیم، ۱۳۷۷، ج ۲، ص ۲۱۳).
نفقه، دادن تأمین هزینهی زندگی کسی، آن گونه که عادتاً بدان نیازمند است؛ از خوراک و پوشاک و مسکن و سایر نیازمندیهای زندگی میباشد. (فیض، ۱۳۸۲، ص۳۰۹).
از نظر قرآن کریم و سنت بر زوج واجب است نفقه زوجهی را بدهد و آن عبارت است از آنچه که در میان مردم به عنوان هزینهی زندگی معمول است «بما اَنفَقُوا مِن اَموالِهِم» (سوره نساء آیه ۳۴).
امام جعفر صادق (ع) در بارهی حق زن به شوهر که سؤال گردید فرمودند:
گرسنگی او را بر طرف نماید و عورت او را بپوشاند و با او بد خلقی نکند. پس چون چنین کند به خدا سوگند که زوج حق زن را به او داده است (حر عاملی، ۱۳۹۳ق، ج۵، ص ۲۲۶). قانون مدنی ایران نیز به پیروی از نظریهی مشهور فقها، نفقه را شامل مجموع نیازمندیهای فوق دانسته و لباس و مسکن را داخل در نفقه دانسته است نه جدای از آن. لذا نفقه عبارتست از: مسکن، غذا و اثاث البیت که به طور متعارف با وضعیت زن متناسب باشد و خادم در صورت احتیاج او به واسطهی مرض یا نقصان اعضا (ماده ۱۱۰۷ قانون مدنی) حقوقدانان ما نیز به پیروی از نظریهی فوق، نفقه را شامل کلیهی هزینههای فوق دانستهاند (امامی، ۱۳۵۸، ج ۴، ص ۴۳۴).
تعاریفی که در فقه ارایه شده اغلب همراه با ذکر مصادیق می باشد. بدین جهت اکثر اختلافها به مصادیق بر میگردد.
در جواهر الکلام بیان شده:«مایحتاج زن از جمله غذا، البسه، مسکن، خادم و وسایل آشپزی که به طور متعارف با وضعیت زن در آن شهر متناسب باشد. (نجفی، ۱۳۶۶: ج۳۱، ص ۳۳۰) بعضی از فقها، مصادیق دیگری به آن اضافه نمودهاند، همانند: «وسایل تنظیف و آرایش از جمله شانه، کرم، صابون و هزینهی حمام در صورت نیاز». (شهید ثانی، ۱۴۱۰ق، ج۵، ص ۴۶۹) در تحریر الاحکام در تعریفی کوتاه بدون ذکر مصادیق آمده است: «آنچه زن بدان نیازمند است و در شأن چنین زنی در آن شهر است» (حلی، بی تا، ج۲، ص ۴۷).
به نظر میرسد مفهوم نفقه یک مفهوم کاملاً عرفی است و شارع مقدس آن را به عرف واگذار کرده است که عنصر زمان و مکان در آن نقش تعیین کنندهای دارد و قرآن کریم هم آن را تأیید میکند، زیرا تمام آیاتی که مسألهی نفقه را مطرح میکند، آن را به عرف ارجاع دادهاند، همانند:«عاشِروهُنَ بِالمَعرِوف»، (نساء، ۱۹). «فَإمساکٌ بِالمَعرِوفٍ اَو تَسرِیحٍ بِاحسانٍ». (بقره ۲۲۹).
در فقه امامیه که منبع اصلی حقوق ایران است، نفقه عبارت است از: تأمین آن چه زن در زندگی زناشویی به آن احتیاج دارد؛ اعم از خوراک، پوشاک، مسکن و…که به عنوان نفقه بر عهدهی زوج قرار داده شده است (حکیم، ۱۳۷۷، ص ۱۹۹)
صاحب جواهر معتقد است که طعام، لباس، مسکن، فراش ولوازم زندگی، ظرف پخت پز غذا، لوازم نظافت وبهداشت وخرج خدمتگزار در صورتی که زن نیاز به خدمتگزار داشته باشد ودر جنس لباس و غذا و نوع مسکن و سایر ملزومات نظر عرف رعایت شود (نجفی، ۱۳۶۶، ج ۳۱، ص ۳۳۰).
امام خمینی (ره) معتقد است که اندازهی خاصی در شرع برای نفقه نیست بلکه آنچه زن به آن نیاز دارد از غذا ولباس ولوازم منزل ومسکن واگر نیاز به خدمتگزار داشته باشد و شأن زن همچنین اقتضا داشته باشد و مزد حمام و نظافت دارو و درمان برای معالجهی امراض که بطور طبیعی وجود دارد، اما بیماریهای صعب العلاج محل تأمل است (امام خمینی، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۳۱۶).
«آیت الله خویی میفرماید که نفقهی همسر دایم که بر شوهر لازم است عبارت است از: طعام دادن و پوشانیدن لباس وتهیهی مسکن و لوازم زندگی وسایر چیزهایی که به حسب شأن برای زن لازم است، از قبیل اجرت حمام ولوازم نظافت و پول دارو و درمان حتی نسبت به امراض صعب العلاج» (خویی، ۱۴۱۰ق، ج۲، ص۲۷۹).
محقق در شرایع الاسلام میگوید: قاعده در باب نفقه این است که مرد تمام آنچه را که زن به آن احتیاج دارد از غذا وخورشت و لباس و مسکن و خادم و روغن و عطریات مطابق با عرف آنها را تهیه و در اختیار زن قرار دهد (محقق حلی، ۱۴۰۳ق، ص۳۲۱).
نفقه در اصطلاح حقوق مدنی عبارت است از: صرف هزینهی خوراک و پوشاک و اثاث خانه و جامه به قدر حاجت و توانایی انفاق کننده (در مورد نفقهی اقارب) و خوراک و پوشاک (در مورد نفقهی زوجه) (جعفری لنگرودی، ۱۳۷۷، ص ۷۱۸).
قانون مدنی تعریفی از نفقه ارایه نکرده است. بلکه فقط در ماده ۱۱۰۷ق.م. مصادیق نفقه را به عنوان نمونه این گونه بیان نموده است:«نفقه عبارت است از مسکن و البسه و غذا و اثاث البیت که به طور متعارف با وضعیت زن متناسب باشد و خادم در صورت عادت زن یا احتیاج او به واسطهی مرض یا نقصان اعضا. امّا در دکترین حقوق، تعاریف چندی ارائه شده است. بعضی معتقدند: «چیزی که برای گذران زندگی لازم و مورد نیاز باشد». (صفایی و امامی، ۱۳۸۰: ص۳۹۳) برخی دیگر در تعریف جامع تری چنین آوردهاند: «نفقه تمام وسایلی است که زن، با توجه به درجهی تمدن و محیط زندگی و وضع جسمی و روحی خود، بدان نیازمند است» (کاتوزیان، ۱۳۷۸: ص۱۸۷). به نظر میرسد اگر عبارت«به طور متعارف» یا «عرف آن را به رسمیت بشناسد» به تعریف اخیر اضافه شود، این تعریف دقیق تر خواهد بود. زیرا همانند موردی که زن به علت وضع جسمی نیازمند هزینهی غیر متعارفی میباشد، همان طور که برخی فقها، ادعا کردهاند، دیگر نمیتوان آن را جزء نفقه محسوب نمود (امام خمینی، ۱۴۰۳ق:ج۱،ص۲۸۳).
تمامی فایل های پیشینه تحقیق و پرسشنامه و مقالات مربوطه به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد. جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ را پرداخت نمایید.
ارسال نظر