پیشینه تحقیق برنامه ریزی و مزایا و معایب آن و استراتژی و انواع مدل های تدوین استراتژی دارای ۶۲ صفحه می باشد فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد  word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود  آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.

فهرست مطالب

۱-برنامهریزی    ۶
۱-۱-مزایای برنامهریزی    ۶
۱-۲-موانع و مشکلات برنامهریزی    ۷
۱-۳-انواع برنامهریزی    ۷
۲-تعاریف استراتژی    ۷
۲-۱-استراتژی به عنوان طرح    ۸
۲-۲-استراتژی به عنوان نیرنگ    ۸
۲-۳-استراتژی به عنوان الگو    ۸
۲-۴-استراتژی به عنوان موقعیت    ۸
۲-۵-استراتژی به عنوان نگرش    ۸
۲-۶-برنامهریزی استراتژیک    ۸
۲-۷-تعاریف برنامهریزی استراتژیک    ۹
۲-۸-ویژگیهای برنامهریزی استراتژیک    ۱۰
۲-۹-مزایای برنامهریزی استراتژیک    ۱۰
۲-۱۰-محدودیتهای برنامهریزی استراتژیک    ۱۱
۲-۱۱-سبکهای مختلف برنامهریزی جامع و تعیین استراتژیهای سازمانی    ۱۲
۲-۱۲-مدیریت استراتژیک    ۱۲
۲-۱۳-مراحل مدیریت استراتژیک    ۱۲
۲-۱۴-تدوین استراتژی    ۱۳
۲-۱۵-فرآیند برنامهریزی استراتژیک    ۱۴
۲-۱۵-۱-فاز ۱: برنامه‏ریزی برای برنامه‏ریزی    ۱۵
۲-۱۵-۲- فاز ۲: تدوین بیانیه راهبردی سازمان (منشور سازمانی):    ۱۵
۲-۱۵-۳- فاز ۳: تجزیه و تحلیل محیط سازمان:    ۱۷
۲-۱۵-۴- فاز ۴: تعیین موضوعات استراتژیک سازمان:    ۱۹
۲-۱۵-۵- فاز ۵: تعیین اهداف و استراتژی ها    ۲۱
۲-۱۶-مدلهای تدوین برنامهریزی استراتژیک    ۲۲
۲-۱۶-۱-مدل استونر و فریمن    ۲۲
۲-۱۶-۲-مدل برایسون    ۲۳
۲-۱۶-۳-مدل دیوید (الگوی جامع مدیریت استراتژیک)    ۲۴
۲-۱۶-۴-مدل DISM    ۲۴
۲-۱۶-۵-مدل Goal-Based    ۲۵
۲-۱۶-۶-مدل برنامهریزی استراتژیک گوداشتاین و همکاران    ۲۵
۲-۱۶-۷-مدل برنامهریزی استراتژیک دانکن و همکاران    ۲۶
۲-۱۶-۸-مدل برنامهریزی استراتژیک وایتمن    ۲۶
۲-۱۶-۹-مدل تیلور    ۲۶
۲-۱۶-۱۰-مدل کاربردی    ۲۷
۲-۱۶-۱۱-مدل اسلک    ۲۷
۲-۱۶-۱۲-مدل کمیسیون ورزش استرالیا    ۲۸
۲-۱۷-رویکرد فرآیند پایه برنامهریزی استراتژیک    ۲۹
۲-۱۸-ماتریس SWOT    ۳۰
۲-۱۹-برنامه ریزی استراتژیک با روش SWOT    ۳۰
۲-۲۰-معرفی تحلیل SWOT:    ۳۲
۲-۲۱-قوتها، ضعفها، فرصت‌ها و تهدیدات:    ۳۳
۲-۲۲-قواعد حاکم بر ماتریس تحلیلی SWOT :    ۳۵
۲-۲۳-مراحل انجام آنالیز SWOT را می‌توان به صورت زیر بر شمرد:    ۳۵
۲-۲۴-نمایش ماتریس‌های مورد استفاده در روش تحلیل SWOT:    ۳۵
۲-۲۵-ارزیابی سازمان    ۳۶
۲-۲۶-شاخص‌های عمدۀ ارزیابی    ۳۶
۲-۲۷-استراتژی‌ها    ۳۸
۲-۲۷-۱-استراتژی‌های SO:    ۳۸
۲-۲۷-۲-استراتژی‌های WO:    ۳۹
۲-۲۷-۳-استراتژی‌های ST:    ۳۹
۲-۲۷-۴-استراتژی‌های WT:    ۳۹
۲-۲۸-نتیجه گیری از آنالیز SWOT:    ۳۹
۲-۲۸-۱بررسی محیطی:    ۴۰
۲-۲۸-۲- محیط داخلی     ۴۰
۲-۲۸-۳- محیط خارجی     ۴۰
۲-۲۸-۴-رابطه سازمان و محیط :    ۴۱
۲-۲۸-۵-سطح کارایی سازمان:    ۴۱
۲-۲۸-۶-تشخیص عوامل استراتژیک خارجی:    ۴۱
۲-۲۹-روش کمّی تحلیل SWOT    ۴۱
۲-۲۹-۱-کاربرد    ۴۲
۲-۳۰-رویکرد استراتژیک مدل SWOT    ۴۳
۲-۳۱- تجزیه و تحلیل راهبردی    ۴۳
۲-۳۲-محیط نزدیک (تعاملی ) و محیط زمینهای (کلان ـ دور):    ۴۵
۲-۳۳-ماموریت سازمانی و چشم انداز سازمانی    ۴۶
۲-۳۳-۱-چشم‌انداز ( Vision )    ۴۶
۲-۳۳-۲-ماموریت (Mission )    ۴۶
۳-۱–وتبال در جهان    ۴۷
۳-۲-فوتبال در آسیا    ۴۸
۳-۳-فوتبال در ایران    ۴۸
۴-مروری بر پژوهشهای خارجی    ۴۹
۵-مروری بر پژوهشهای داخلی    ۵۴
منابع    ۸۷

منابع

احمدی، پرویز؛ اصفری، محمد؛ غلامعلی زاده، ابوذر، (۱۳۸۶)، مطالعۀ تطبیقی بررسی محیط به منظور تدوین استراتژی شرکت‌های خودرو سازی، پنجمین همایش مدیریت استراتژیک.

احمدی، محمدرضا (۱۳۸۸) روش تحلیل راهبردی (SWOT) ، مجله حصون علوم سیاسی، امنیت ملی و بین الملل.

استیفن پی، رابینز، (۱۳۹۲)، مبانی رفتار سازمانی، ترجمه پارسائیان، علی؛ اعرابی، سید محمد، دفتر پژوهش­های فرهنگی، چاپ سی و هفتم.

اعرابی، محمد، (۱۳۸۵)، دستنامه برنامه­ریزی استراتژیک، چاپ اول، دفتر پژوهش­های فرهنگی.

آفرینش خاکی، اکبر؛ تندنویس، فریدون؛ مظفری، سید امیر احمد، (۱۳۸۴)، مقایسه دیدگاه­های اعضای هیأت علمی، مربیان، ورزشکاران و مدیران در مورد چگونگی توسعه ورزش همگانی، نشریه علوم حرکتی و ورزش، شماره ۵، صص ۲۲-۱٫

آقازاده، هاشم، (۱۳۸۲)، مطالعه تطبیقی مدل­های برنامه­ریزی استراتژیک، تدبیر، شماره بیست.

آقایی، علی اکبر؛ نادریان جهرمی، مسعود؛ معماری، ژاله؛ اندام، رضا، (۱۳۸۹)، آسیب­شناسی ورزش هندبال استان سمنان با استفاده از الگوی برنامه­ریزی استراتژیک، نشریه مطالعات مدیریت ورزشی، شماره ۱۷، صص ۴۲-۱۳٫

المیری، مجتبی؛ نادریان جهرمی، مسعود؛ سلطان حسینی، محمد؛ نصر اصفهانی، علیرضا؛ رحیمی، محمد، (۱۳۸۷)، بررسی عوامل مؤثر بر حضور تماشاگران فوتبال در ورزشگاه­ها، نشریه مدیریت ورزشی، صص ۷۳-۶۱٫

الوانی، سید مهدی، (۱۳۹۱)، مدیریت عمومی، چاپ چهل و ششم، نشر نی.

الهی، علیرضا؛ پورآقایی اردکانی، زهرا، (۱۳۸۲)، بررسی وضعیت استادیوم­های فوتبال کشور در مقایسه با استانداردهای اروپایی، نشریه حرکت، شماره ۱۹، صص ۷۹-۶۳٫

الهی، علیرضا؛ سجادی، سید نصرالله؛ خبیری، محمد؛ ابریشمی، حمید، (۱۳۸۸)، موانع توسعه صنعت باشگاه­داری حرفه­ای فوتبال ایران، نشریه پژوهش در علوم ورزشی، شماره ۲۸، صص ۶۸-۵۳٫

الهی، علیرضا؛ سجادی، نصرالله؛ خبیری، محمد؛ ابریشمی، حمید، (۱۳۸۷)، موانع موجود در توسعه جذب درآمد حاصل از حمایت مالی در صنعت فوتبال جمهوری اسلامی ایران، نشریه مدیریت ورزشی، شماره ۱، صص ۲۰۲-۱۸۹٫

الهی، علیرضا؛ گودرزی، محمود؛ خبیری، محمد، (۱۳۸۴)، بررسی عملکرد سازمان لیگ حرفه­ای فوتبال جمهوری اسلامی ایران و مقایسه آن با سازمان لیگ حرفه­ای فوتبال ژاپن، نشریه حرکت، شماره ۲۷، صص ۷۱-۵۵٫

بدری آذرین، یعقوب؛ گودرزی، محمود؛ خبیری، محمد؛ اسدی، حسن، (۱۳۸۵)، بررسی وضعیت ژیمناستیک در ایران با رویکرد تدوین نظام جامع توسعه منابع انسانی در ورزش ژیمناستیک کشور، نشریه حرکت، شماره ۳۲، صص ۱۱۶-۹۷٫

جان. ام، برایسون، (۱۳۸۱)، ترجمه منوریان، عباس، برنامه­ریزی استراتژیک، چاپ دوم، مرکز آموزش مدیریت دولتی.

جباری، حبیب؛ پور دولتی، سعید، (۱۳۹۰)، آموزش آنالیز با استفاده از  سطوح آنالیز سازمانی.

جباری، غلامرضا؛ کوزه چیان، هاشم؛ خبیری، محمد، (۱۳۷۹)، بررسی سبک رهبری، توانایی­ها و نحوه عملکرد مربیان فوتبال باشگاه­های دسته اول و دوم کشور (جام آزادگان)، نشریه حرکت، شماره ۶، صص ۱۲۰-۱۰۳٫

جعفری، افسر؛ احسانی، محمد؛ خبیری، محمد؛ مؤمنی، منصور، (۱۳۸۸) ، طراحی سیستم ارزیابی عملکرد دانشکده­های تربیت­بدنی و علوم ورزشی ایران، نشریه مدیریت ورزشی، شماره ۲، صص ۷۱-۵۱٫

جلالی فراهانی، مجید؛ گودرزی، محمود؛ خبیری، محمد؛ اسدی، حسن، (۱۳۸۳)، بررسی تطبیقی ساختار سازمانی و اساسنامه فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی ایران و کشورهای منتخب و فیفا برای ارائه الگوی بهینه، نشریه حرکت، شماره ۱۹، صص ۱۸۳-۱۷۱٫

۱-برنامه­ ریزی

برنامه­ریزی عبارت است از فرآیند تدوین اهداف و تصمیم­گیری درباره چگونگی آن­ها (۲۹).

به عقیده جنسن[۱] برنامه­ریزی یکی از مؤلفه­های حیاتی و اساسی مدیریت است و از ابزار­های لازم برای ایجاد تغییر در سازمان محسوب می­شود (۷۰).

برای این واژه، تعاریف گوناگونی ارائه شده است که به برخی از آن­ها اشاره می­شود.

از نظر بیلو و همکارانش برنامه ­ریزی فرآیندی است که سازمان در قالب آن، همه فعالیت­ها و تلاش­های خود را در مورد وضعیت مورد انتظار، راه رسیدن به آن و چگونگی طی مسیر را در یکدیگر ترکیب کرده و ادغام می­کند (۶۰).

از نظر استونر[۲] برنامه­ریزی یعنی انتخاب اهداف درست و سپس انتخاب مسیر، راه، وسیله یا روش درست و مناسب برای تأمین این اهداف (۶۰). در مجموع، در مورد برنامه­ریزی تعاریف بسیار دیگری نیز وجود دارد که انتخاب و تدوین اهداف صحیح و همچنین شیوه­های مناسب دستیابی به آن­ها در اکثر این تعاریف مشاهده می­شود.

۱-۱-مزایای برنامه ­ریزی

جنسن[۳] (۱۹۹۵) برنامه­ریزی را « نقشه راه » توصیف کرده است که نشان می­دهد سازمان قصد حرکت به کجا را دارد و چگونه باید به آنجا برسد. از طریق برنامه­ریزی، افراد درباره آن دسته از شرایط اجتماعی، فیزیکی و اقتصادی که باید مورد توجه قرار گیرند مطالب فراوانی را می آموزند و به آن­ها کمک می­شود که آرمان­ها و اهداف خود را به طور صحیح تعریف نمایند (۷۰).

در این رابطه، از نظر کمیسیون ورزش استرالیا، تصمیم­گیری در محیط­های دارای دانش و اطلاعات محدود و جایی که واقعیات و ارزش­ها قابل تردید هستند، به درستی انجام نمی­گیرد و این موضوع باعث ایجاد مشکلاتی برای آن­ها خواهد شد (۲۹).

بنابراین، بدون برنامه­ریزی مناسب، مدیریت سازمان فقط به مسائل آنی می­پردازد و از توجه به نیاز­های آینده ناتوان می­شود. در نتیجه، تمایل به انجام فعالیت­های اتفاقی افزایش می­یابد. هرگز به نظر نمی­رسد که زمان کافی برای پیش­بینی مشکلات آینده وجود دارد، و شرایطی ایجاد نمی­شود که به طور مؤثر به آینده پرداخته شود. از این رو، برای غلبه بر محدودیت­ها، برنامه­ریزی ضرورت دارد؛ و ناتوانی در برنامه­ریزی به معنی برنامه­ریزی برای شکست خواهد بود (۶۰).

۱-۲-موانع و مشکلات برنامه ­ریزی

در سازمان­های مختلف بنا به شرایط موجود، محدودیت­های گوناگونی در خصوص برنامه­ریزی وجود دارد. کمبود هزینه و زمان، کوچک بودن سازمان، تکیه به حدس و گمان و نه اطلاعات قطعی از این جمله­اند (۳۱).

خطا در برنامه­ریزی، قصور در اجرای برنامه، عدم مقبولیت برنامه و ترس از تغییر نیز از موانع عمده برنامه­ریزی می­باشند. علاوه بر این، مشکلات پیش بینی نشده­ای نیز همواره می­تواند در فرآیند برنامه­ریزی یک سازمان به وجود آید که در مجموع باید تلاش شود از میزان و شدت آن­ها کاسته شود تا سازمان بتواند به اهداف خود دست یابد (۶۰).

۱-۳-انواع برنامه­ ریزی

در یک تقسیم بندی، انواع برنامه­ریزی به شرح زیر عنوان شده است:

الف- برنامه ­ریزی جامع (استراتژیک)

با توجه به امکانات و محدودیت­های درونی و بیرونی، برنامه­ ریزی استراتژیک فرآیندی است در جهت تجهیز منابع سازمان و وحدت بخشیدن به تلاش­های آن برای نیل به اهداف و رسالت­های بلند مدت.

ب- برنامه­ ریزی عملیاتی

برنامه­ریزی عملیاتی را می­توان پیش بینی عملیات برای نیل به هدف­های معین با توجه به امکانات و محدودیت­ها و خطوط کلی ترسیم شده در برنامه­ریزی جامع تعریف کرد.

پ-برنامه ­ریزی نیروی انسانی

برنامه ریزی نیروی انسانی، بخشی از برنامه­­ریزی­های کلی سازمان و هدف آن تشخیص و تأمین کادر مورد نیاز با توجه به تغییر و تحولات سازمان در آینده است (۹).

۲-تعاریف استراتژی

استراتژی، واژه­ای است که از مدیریت نظامی سرچشمه گرفته است و برای تشریح شیوه­ای که به آن وسیله نیروهای نظامی به هدف­هایشان دست می­یابند به کار می­رود. راهبرد عبارت است از برنامه جامع و کاملی که بر مبنای آن نیل به اهداف اساسی سازمان تضمین می­شود (۴۹). همچنین استراتژی الگویی از تصمیمات، پیاده سازی تصمیمات، تعیین سمت گیری سازمان، خط راهنمایی برای انتخاب گزینه‌ها، ابزار رهبری بازار و غیره است (۲۹).

استراتژی بر اساس نوع و اندازه مشکلات و موانع و همچنین شرایط حاکم بر تصمیم گیری به پنج دسته تقسیم می‌شود که عبارتست از: استراتژی مستقیم، استراتژی غیر مستقیم، استراتژی گام به گام، استراتژی مستمر و استراتژی عملیاتی (۶۰).

از دیدگاه دیوید[۴] (۱۹۹۹) استراتژی­ها ابزاری هستند که سازمان می­تواند بدان وسیله به هدف­های بلند مدت خود دست یابند. مینتزبرگ[۵] تعریف استراتژی را از پنج دیدگاه مطرح ساخت: ۱٫ استراتژی به عنوان طرح؛ ۲٫ استراتژی به عنوان نیرنگ؛ ۳٫ استراتژی به عنوان الگو؛ ۴٫ استراتژی به عنوان موقعیت؛ ۵٫ استراتژی به عنوان نگرش (۴۳).

شایان ذکر است واژه استراتژی در طول سالیان دراز، بر اساس دیدگاه­ها و تئوری­های مختلف مدیریت و برنامه­ریزی به طرق مختلفی تعریف و تفسیر شده و مورد استفاده قرار گرفته است.

 ۲-۱-استراتژی به عنوان طرح

عبارت است از نوعی کار آگاهانه و یا مجموعه­ای از رهنمودها که برای مقابله با وضعیت و یا رخدادی خاص در آینده پیش­بینی می­شود.

۲-۲-استراتژی به عنوان نیرنگ

علاقمندان به این تعریف معتقدند که استراتژی ضمن اینکه مفاهیم مطرح در تعریف قبل را دارا می­باشد، دارای ویژگی خاص است که سبب نیرنگ و مانوری زیرکانه در مقابل رقبا می­شود.

۲-۳-استراتژی به عنوان الگو

بر اساس این تعریف، به دنبال توسعه استراتژی که می­تواند هم به صورت طرح یا نیرنگ باشد، مهم­ترین گام، محقق سازی استراتژی­ها است. لذا در این تعریف استراتژی الگویی در جریان تصمیم­ها است.

۲-۴-استراتژی به عنوان موقعیت

چهارمین تعریف این است که استراتژی یک موقعیت است. خصوصاً وسیله­ای برای قرار دادن سازمان در جایی که نظریه پردازان سازمانی مایلند آن را «محیط» بنامند. بر اساس دیدگاه برخی صاحب­نظران، استراتژی با این تعریف به یک نیروی میانجی یا هماهنگ کننده بین سازمان و محیطش، یا به عبارتی، بین موقعیت درونی و بیرونی تبدیل می­شود.

۲-۵-استراتژی به عنوان نگرش

تعریف چهارم استراتژی (موقعیت) سعی دارد محلی را برای سازمان در محیط خارج آن بیابد و موقعیت آن را مستحکم کند، در حالی که تعریف پنجم (نگرش) به درون سازمان می­نگرد (۶۰).

۲-۶-برنامه ­ریزی استراتژیک

در سال­های اخیر توجه نسبت به برنامه­ ریزی جامع یا استراتژیک، به طور روزافزون افزایش یافته و تنها راه اثربخشی و کارامدی مدیران، در بهره گیری از این شیوه برنامه­ریزی جست و جو شده است (۹). برنامه ­ریزی استراتژیک روشمند از سال ۱۹۵۰ تا ۱۹۷۰ مطرح شد؛ در این خصوص، محققانی همچون استینر[۶] آن را به سال ۱۹۵۰ (توسط کمپانی­ها و مجتمع­های تولیدی)، و روزنبرگ و شو آن را به سال ۱۹۷۰ (توسط سازمان­ها برای پاسخگویی به محیط متلاطم) نسبت می­دهند (۲۹). تصمیم­های راهبردی بر جهت­گیری­های بلند مدت سازمان اثر می­گذارند و موقعیتی خاص در آینده را از هم اکنون برای سازمان تعیین می­کنند. به عبارتی، موقعیتی که سازمان­ها در حال حاضر در آن قرار دارند، کم و بیش نتیجه تصمیم­هایی است که مدیریت آنان چندین سال قبل گرفته­اند.

دانشمندان بسیاری اهمیت برنامه­ریزی راهبردی را از جنبه­های مختلف بررسی کرده­اند و همگی روی همبستگی برنامه­ریزی راهبرد با عملکرد مطلوب سازمان­ها توافق نظر دارند و معتقدند که برنامه­ریزی راهبردی فرآیندی پویا و منطقی است. به عقیده ماچادو[۷] برنامه­ریزی استراتژیک روش بسیار متداولی است که سازمان­ها از آن برای پاسخ مناسب به شرایط متغیر داخلی و خارجی استفاده می­کنند؛ و میزانی که برنامه­ریزی استراتژیک مورد استفاده قرار می­گیرد یک عامل پیشگویی کننده مهم از اعتبار و موفقیت یک سازمان محسوب می­شود. در این خصوص، ادبیات پیشینه قویاً تأکید دارند که برنامه­ریزی استراتژیک یک عامل کلیدی و بسیار مهم در عملکرد سیستم و برتری سازمانی است (۴۳).

از نظر اعرابی و حقیقی  یکی از معیارهای شناخت سلامتی سازمان در چرخه تطبیق پذیری، توانایی شناخت تغییرات محیطی است. به علت تغییرات شتابان محیط، سازمان­ها باید برای رویارویی با تغییر، توانایی­های خود را افزایش دهند؛ یعنی باید بیاموزند چگونه سریعتر خود را با شرایط متغیر محیطی تطبیق دهند. این تغییرات، اثر بسیار مؤثر و غیر قابل انکاری بر استراتژی و همچنین موفقیت یا شکست هر سازمان دارد. به طوری که بسیاری از سازمان­ها که سال­ها سودآور و موفق بوده­اند، با تغییر مختصات محیطی و تنها به دلیل عدم همراهی با این تغییرات و تحولات با ورشکستگی و نابودی مواجه شده­اند (۲۹).

امروزه کشورها و جوامع در فرآیند تدوین و اجرای راهبرد، خود را محک می­زنند و با استفاده از شاخص­ها و معیارهای واقعی، خودساخته و استاندارد، کشور خود را با دیگر کشورها مقایسه می­کنند. در نتیجه کم و بیش به جایگاه واقعی خود در جهان پی می­برند و برنامه­ریزی­های راهبردی خود را بر مبنای رسیدن از وضعیت موجود به وضعیت مطلوب که با شاخص­ها و معیارها مشخص­اند، جهت دهی می­کنند. همچنین در تلاش­اند ضعف­های خود را به قوت­ها و تهدیدها را به فرصت­ها تبدیل سازند. از طرف دیگر، سعی در تقویت بیشتر قوت­ها و ارتقای سطح فرصت­ها می­کنند (۵۹).

۲-۷-تعاریف برنامه­ ریزی استراتژیک

برای برنامه­ریزی استراتژیک تعاریف زیادی ارائه شده است که در این قسمت به برخی از آن­ها اشاره می­شود:

از نظر لرنر[۸]، برنامه­ریزی استراتژیک عبارت است از فرآیند تغییر سازمانی مستمر و پیچیده. فرای و استونر معتقدند که برنامه­ریزی استراتژیک، ابزار مدیریتی توانمندی است که برای کمک به شرکت­های کوچک طراحی می­شود تا خود را به صورت رقابتی با تغییرات پیش بینی شده محیطی تطبیق دهند (۲۹).

به عقیده الوانی (۱۳۹۱) با توجه به امکانات و محدودیت­های درونی و بیرونی، برنامه­ریزی استراتژیک فرایندی است در جهت تجهیز منابع سازمان و وحدت بخشیدن به تلاش­های آن برای نیل به اهداف و رسالت­های بلند مدت (۹).

هرناندز[۹] برنامه­ریزی استراتژیک را برنامه یا طرح کلی سازمان عنوان کرده است که از طریق آن سازمان تصمیم می­گیرد که چه نوع اقداماتی باید صورت گیرد و اینکه برای ارائه نتایج مطلوب به اعضای تشکیل دهنده سازمان و تحقق اهداف و مأموریت سازمانی چه عملیات درونی­ای باید انجام شود (۲۹).

از دیدگاه گودرزی (۱۳۹۱) برنامه­ریزی استراتژیک نگاه به آینده دارد و تمرکز آن بر آینده پیش­بینی شده است و به این مسأله توجه دارد که جهان بعد از ۵ الی ۱۰ سال چه تفاوت­هایی با اکنون خواهد داشت و درصدد خلق آینده سازمان بر مبنای آن چیزی است که احتمال می­رود در آینده ایجاد شود. برنامه­ریزی راهبردی نقش کلیدی در موفقیت سازمان­ها در میدان رقابت دارد. این نوع برنامه­ریزی اگر به درستی تدوین شود، به انتخاب راهبردهایی منجر می­شود و در صورت اجرای صحیح و به موقع، به تعالی سازمان می­انجامد (۴۹).

۲-۸-ویژگی­های برنامه ­ریزی استراتژیک

در متون مختلف، ویژگی­های گوناگونی برای برنامه­ریزی استراتژیک عنوان شده است. از نظر آقازاده برنامه­ریزی به عمل ختم می­شود؛ بینش مشترکی بر مبنای ارزش­ها ایجاد می­کند؛ فرایندی همگانی و مشارکتی است که کارکنان و مدیران احساس مالکیت مشترک نسبت به آن دارند؛ مسئولیت در قبال جامعه را می­پذیرد؛ نسبت به محیط خارجی سازمان حساس بوده و بر آن تمرکز دارد؛ بر مبنای داده­های بسیار کیفی طرح­ریزی می­شود؛ و بخش کلیدی مدیریت اثربخش محسوب می­شود (۶۰).

از دیدگاه الوانی (۱۳۹۱) برنامه ریزی جامع، انعکاسی از ارزش­های حاکم بر جامعه است؛ معطوف به پرسش­های اصلی و مسائل اساسی سازمان­ها است؛ با مطرح ساختن اهداف بلند مدت و تبیین رسالت­های سازمان، مدیران را در انجام فعالیت­هایشان هم­جهت و هماهنگ می­سازد؛ دارای دید دراز­مدت است و افق­هایی دورتر را در سازمان مطرح می­سازد؛ عملیات و اقدامات سازمان را در دوره­های زمانی بالنسبه طولانی هماهنگ می­کند و به آن­ها پیوستگی و انسجام می­بخشد؛ در سطوح عالی سازمان شکل می­گیرد، زیرا در این سطح است که تقریباً به گونه­ای همه جانبه اطلاعات لازم در مورد امکانات و منابع سازمان و انتظارات و توقعات از آن متمرکزاند؛ فراگیر است و برنامه­های عملیاتی سازمان را در بر می­گیرد و به آن­ها جهت می­بخشد؛ و در نهایت امکانات و محدودیت­های درونی و بیرونی سازمان را مد­ نظر دارد و پیش­بینی­های خود را با توجه به آن­ها انجام می­دهند (۹).

در این خصوص، اذعان شده است که برنامه­­ریزی استراتژیک روی شرایط محیط خارجی (مانند ویژگی­های جمعیت­شناختی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، و تکنولوژی) که بر ماهیت و اعتبار سازمان تأثیر گذارند، تأکید ویژه­ای دارد؛ معمولاً شامل یک دوره زمانی ۵-۳ ساله می­باشد؛ فرایندی پویاست؛ روی محیط رقابتی تأکید دارد؛ و توجه ویژه­ای نیز به اختصاص منابع دارد. یقیناً، شناخت این ویژگی­ها و درک مناسب آن­ها توسط مسئولین و دست­اندرکاران یک سازمان به تدوین برنامه­های استراتژیک و عملیاتی صحیح کمک فراوانی می­نماید؛ لذا، شایسته است که مورد توجه قرار گیرند. در غیر این صورت برنامه­های تدوین شده از جامعیت برخوردار نخواهند بود (۲۹).

[۱] Jensen

[۲] Stoner

[۴] David

[۵] Mintzberg

[۶] steiner

[۷] machado

[۸] Lerner

[۹] Hernandez

تمامی فایل های پیشینه تحقیق و پرسشنامه و مقالات مربوطه به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد. جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ  را پرداخت نمایید.